Μια ακόμη γυναικοκτονία προστέθηκε τη Δευτέρα στο μακρύ κατάλογο των γυναικών που έχασαν τη ζωή τους τα τελευταία χρόνια από τα χέρια κάπο...
Μια ακόμη γυναικοκτονία προστέθηκε τη Δευτέρα στο μακρύ κατάλογο των γυναικών που έχασαν τη ζωή τους τα τελευταία χρόνια από τα χέρια κάποιου αρρωστημένου συντρόφου ή συζύγου. Πέρα από τη δολοφονία αυτή καθαυτή, αυτό που προκαλεί οργή σ’ αυτή την υπόθεση είναι πως η δολοφονία της άτυχης Κυριακής πραγματοποιήθηκε έξω από ένα Αστυνομικό Τμήμα.
Δυστυχώς, τα λάθη και οι παραλήψεις των αστυνομικών από τους οποίους προσπάθησε να ζητήσει βοήθεια η άτυχη γυναίκα, δεν απέτρεψαν, τελικά, την άγρια δολοφονία της έξω από το Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων.
Όσο και αν προσπάθησε απεγνωσμένα η εκπρόσωπος Tύπου της Ελληνικής Αστυνομίας να μας πείσει πως όσα απαράδεκτα και εξοργιστικά συνέβησαν εκείνο το μοιραίο βράδυ, ήταν κάποια μεμονωμένα γεγονότα που δεν αντιπροσωπεύουν την Ελληνική Αστυνομία, δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε πως στο άτυχο συμβάν, δεν ενεπλάκη ένας μόνο αστυνομικός αλλά τουλάχιστον πέντε, και μάλιστα όχι από το ίδιο αστυνομικό τμήμα.
Η γραφειοκρατική αντιμετώπιση των οργάνων της τάξης στην έκκληση του θύματος για βοήθεια και, τελικά, η αδιαφορία τους για το θανάσιμο κίνδυνο που διέτρεχε, οδήγησαν στο μοιραίο συμβάν. Η απάντηση «το περιπολικό δεν είναι ταξί», που έδωσε ο αστυνομικός, όταν η Κυριακή κάλεσε την Άμεση Δράση, σίγουρα θα στοιχειώνει για πολλά χρόνια την ΕΛ.ΑΣ.
Επίσης, δεν μπορούμε να μιλάμε για μεμονωμένο γεγονός, καθώς η υπόθεση της Κυριακής μας θυμίζει τη γυναικοκτονία της Γεωργίας ανήμερα της πρωτοχρονιάς του 2024, όπου και πάλι η Ελληνική Αστυνομία δεν μπόρεσε να προστατέψει την άτυχη γυναίκα από το θάνατο.
Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός πως ο φρουρός του αστυνομικού τμήματος στους Αγίους Αναργύρους είναι καταδικασμένος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση! Είναι προφανές ότι «υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας» και χρειάζεται να μπει βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο.
Τέλος, η πολιτεία οφείλει να ξαναπαντήσει μερικά θεμελιώδη ερωτήματα: Ποιος είναι, τελικά, ο ρόλος της αστυνομίας; Ποιους προστατεύει, τους "λίγους" ή τους πολλούς; Μήπως όσο μειώνεται το κοινωνικό κράτος και αυξάνεται η οικονομική ανισότητα, η αστυνομία χρειάζεται, βασικά, για προστατέψει τους "λίγους" από τη λαϊκή αγανάκτηση των πολλών;
Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι μια αστυνομία που θα υπηρετεί με ενσυναίσθηση το σύνολο των πολιτών και θα τους κάνει να νιώθουν σιγουριά και ασφάλεια.
