Στην Οικονομική Επιτροπή της Βουλής όπου συζητείται ο Προϋπολογισμός του 2024, τοποθετήθηκε χθες το απόγευμα ο Γιώργος Γαβρήλος, ως Ειδικό...
https://www.youtube.com/watch?feature=shared&v=pX_KbyiTWm0
Εδώ τα βασικά σημεία από την ομιλία του Τομεάρχη Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ:
⦁ Η «νέα» φτώχια σε αριθμούς
«Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, οι Έλληνες κατέχουν την ευρωπαϊκή πρωτιά σε ώρες εργασίας (41 ώρες/εβδομάδα), αλλά βρίσκονται στην τελευταία θέση στην αναλογία ωρών εργασίας/μισθού, αφού οι μισθοί είναι οι χαμηλότεροι της Ευρώπης και παραμένουν καθηλωμένοι. Σύμφωνα με έρευνα της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων στην Ελλάδα καταγράφεται μείωση των πραγματικών μισθών κατά 0,2% για το 2023, τη στιγμή που τα κέρδη των επιχειρήσεων μεγάλων επιχειρήσεων καταγράφουν εκτίναξη κατά 5,9%.
«Την ίδια ώρα όμως, μέσα στο 2023, έχουν πληρώσει την πιο ακριβή βενζίνη της Ευρώπης, έχουν αγοράσει απορρυπαντικά και άλλα βασικά είδη για το νοικοκυριό με αυξήσεις που κυμαίνονται από 113,92% έως 361% σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης, ενώ μόλις πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε ότι η Ελλάδα κατέχει την τέταρτη αρνητική θέση στην Ευρώπη με τον πραγματικό πληθωρισμό στα τρόφιμα να φτάνει το 6,6%».
⦁ Οι επιπτώσεις στον κόσμο της Εργασίας
«Η χώρα μας καταγράφει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ε.Ε. με περίπου 10% αυτή τη στιγμή. Ενώ η ανεργία των νέων και των γυναικών, που έχει φτάσει στο 12,4%, έχει σημαντικές επιπτώσεις στο δημογραφικό και στο ασφαλιστικό μας σύστημα». Επίσης, οι συλλογικές συμβάσεις στη χώρα μας για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα φτάνουν σε ποσοστό 24%, ενώ ο ευρωπαϊκός στόχος είναι 80%. Τέλος, η ευέλικτη απασχόληση, χαμηλών αμοιβών και προσδοκιών, επικρατεί σε ποσοστό 47%».
«Τα αρνητικά αυτά μεγέθη δεν συνοδεύονται από γενναίες πολιτικές κοινωνικής στήριξης και ενίσχυσης της εργασίας. Αντίθετα, η Κυβέρνηση, μέρα τη μέρα, ξεδιπλώνει την κρυφή ατζέντα της. Μια σειρά αντεργατικών ρυθμίσεων, όπως η νομιμοποίηση των απλήρωτων υπερωριών, η κατάργηση του 8ώρου, η υποβάθμιση του ΣΕΠΕ, η υποχρεωτική 6ημερη εργασία και θέσπιση 13ωρου η κυβερνητική επιλογή της απομάκρυνσης από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και η καθιέρωση της εργασιακής ζούγκλας με το καθεστώς των ατομικών συμβάσεων, έχουν φέρει νέα αρνητικά δεδομένα για τους εργαζόμενους και το επίπεδο ζωής τους. Ενώ, οι πρόσφατες δηλώσεις του αρμόδιου Υπουργού και Υφυπουργού Εργασίας, περί δεδομένης αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης σε τρία χρόνια αλλά και περί οριζόντιας περικοπής των δικαιωμάτων εργαζομένων και συνταξιούχων επιβαρύνουν κατά προς το χειρότερο την ζωή και τον εργασιακό βίο εκατομμυρίων ανθρώπων».
⦁ Ένας προϋπολογισμός κατώτερος των περιστάσεων
«Είμαστε μια χώρα με μεγάλες κοινωνικές ανάγκες και ο προϋπολογισμός σας για το 2024, όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, αλλά προβλέπει επιπλέον φόρους, δεν μειώνει το ΦΠΑ στα τρόφιμα, δεν αντιμετωπίζει το μεγάλο ζήτημα του ιδιωτικού χρέους που τα ληξιπρόθεσμα των φυσικών προσώπων φτάνουν τα 3,5δις, δεν δίνει λύσεις για τα αρνητικά ρεκόρ σε εισαγωγές- εξαγωγές και φυσικά δεν προβλέπει μια γενναία αύξηση σε μισθούς και συντάξεις, η μόνη λύση που θα μπορούσε να αναστρέψει την κοινωνική κρίση. Επιπλέον, προβλέπεται αύξηση ασφαλιστικών εισφορών κατά 955εκ για μισθωτούς, ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους και κλείνει, μια και καλή, ακόμη και με τη βούλα της Κομισιόν την συζήτηση για αυξήσεις των μισθών ιδιωτικών υπαλλήλων».
«Η μικρή αύξηση των ονομαστικών μισθών, δεν καλύπτει την αγοραστική απώλεια των νοικοκυριών, κυρίως των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων και δεν απορροφά τις αυξήσεις των αγαθών πρώτης ανάγκης, διευρύνοντας έτσι τις ανισότητες. Το ποσοστό της Εργασίας στο συνολικό ΑΕΠ, μειώνεται δραστικά, δεδομένου ότι τίποτα δεν δίνεται σε αυτούς από τη μικρή μεγέθυνση του ΑΕΠ. Η επιλογή της Κυβέρνησης να μην ανακατανείμει δίκαια το εισόδημα, είναι δεδομένη και αποτυπώνεται και τα μακρο-οικονομικά μεγέθη του 2024. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο προϋπολογισμός της Κυβέρνησης για το 2024, μας περνάει σε μια πίστα δύσκολη και σκληρή για την καθημερινότητά μας: αδικίες στο φορολογικό σύστημα, υψηλές ασφαλιστικές εισφορές για τους αυτοαπασχολούμενους, μισθούς και συντάξεις πείνας, φτωχοποίηση των μεσαίων στρωμάτων, αίολη ανάπτυξη, σταθερό διψήφιο ποσοστό ανεργίας και απλησίαστες τιμές στα βασικά είδη διατροφής. Και όποιος αντέξει, σύμφωνα με την λογική της ΝΔ».
⦁ Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ
«Χρειάζονται άμεσα παρεμβάσεις που θα ανατρέψουν μια σειρά πολιτικών επιλογών της Κυβέρνησης της ΝΔ οι οποίες έχουν σύρει την κοινωνία σε ένα κάθετο σπιράλ κρίσεων. Πρέπει να δοθεί ελπίδα και ανάσα στον εργαζόμενο κόσμο, τους συνταξιούχους και φυσικά στον κόσμο της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας που καθημερινά αντιμετωπίζουν την ακρίβεια, την αισχροκέρδεια, την ανασφάλεια και την απειλή του να βάλουν λουκέτο, να τους καταπιούν τα χρέη ή να βγουν στην ανεργία».
«Υπάρχει ο δημοσιονομικός χώρος για τη θέσπιση του αφορολόγητου στα 10.000€ για όλα τα φυσικά πρόσωπα, γιατί δεν το κάνετε; Και επίσης εξηγήστε μας γιατί αποφασίσετε να καταργήσετε μέρος του τέλους επιτηδεύματος, αντί ολόκληρου, όπως είχατε δεσμευτεί;»
«Aν άμεσα δεν μειωθεί ο ΦΠΑ στα τρόφιμα και ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στα καύσιμα - με την κατάργηση αυτού για το αγροτικό και κτηνοτροφικό πετρέλαιο-, τότε σύντομα θα διαλυθεί ο πρωτογενής τομέας και τα νοικοκυριά θα βρίσκονται στα όρια μιας μεγάλης κρίσης φτώχιας και ανέχειας, με τρομερές συνέπειες για την συνολική συνοχή μας».
«Πρέπει άμεσα να αυξηθεί ο κατώτατος μισθός στα 880 ευρώ στον ιδιωτικό τομέα, με ετήσια τιμαριθμική αναπροσαρμογή, να αυξηθούν οι μισθοί στο Δημόσιο κατά 10%, να επανέλθει η ρύθμιση για την απόδοση της 13ης σύνταξη, να γίνει αύξηση των συντάξεων και σε όλους εκείνους που διατηρούν την προσωπική διαφορά και πρέπει να αποδοθούν τα χρωστούμενα αναδρομικά σε 2,5εκ συνταξιούχους».
«Πρέπει να επανέλθει η Δικαιοσύνη στην Εργασία με την αποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων, την κατάργηση των Νόμων της ΝΔ που έφεραν απορρύθμιση στην αγορά εργασίας και μεγάλες αδικίες ιδίως για τους νέους ανθρώπους. Πρέπει να ενισχυθεί το ΣΕΠΕ και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, ώστε να σταματήσει πια η Κυβέρνηση να κλείνει το μάτι στα μεγάλα εργοδοτικά συμφέροντα, και στους κολλητούς της. Πρέπει το Κράτος να αποτελέσει τον εγγυητής της βιωσιμότητας του δημοσίου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, έτσι ώστε να μην σκάσει σε λίγο καιρό μια φούσκα που θα συμπαρασύρει το δημογραφικό αλλά και τις ζωές των νέων ανθρώπων. Το ασφαλιστικό μας σύστημα χρειάζεται οργάνωση και λειτουργία με ενιαίους κανόνες, χρηματοδότηση και βελτίωση της ποιότητας των παροχών με ενιαίο τρόπο και όχι προς τα κάτω, όπως μας προϊδέασε ο Υπουργός Εργασίας».
