" ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ Η ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ;" Ή παταγώδης ήττα τών ιστορικών προοπτικών φαίνεται πώς μάς επιστρέφει σέ εποχές βαρβαρότητας,...
Ή παταγώδης ήττα τών ιστορικών προοπτικών φαίνεται πώς μάς επιστρέφει σέ εποχές βαρβαρότητας,σέ εποχές έκπτωσης τής αξίας καί τού περιεχομένου τής ανθρώπινης ζωής!!!Ζούμε ένα βαρύτατα αγχωτικό, πένθιμο παρόν...Διαμορφώνεται ένα τοπίο εξοντωτικό....
Άν "είναι πιό εύκολο νά χάσεις τήν πίστη σου παρά ένα ζευγάρι γάντια" όπως διατείνεται ό Τσέχωφ, τότε αναμφίβολα, εκεί πού άλλοτε φύτρωνε τό δικαίωμα μιάς προσδοκίας ευπρόσωπης ζωής, τώρα σέρνεται μονάχα ή αβεβαιότητα, ή οργή, ο πόνος,ή δυστυχία....
Φαίνεται ότι παντού γύρω μας υπάρχουν μετατοπίσεις...Εξακολουθητικά υφίσταται ό κόσμος ποικιλότροπη φθορά από τήν παράνοια πού χαρακτηρίζει ισχυρούς αλλά καί αδύναμους...Πολλά τά πάθη καί οί διαψεύσεις τού συλλογικού μας βίου....Τό θέατρο τού παραλόγου πού ζούμε, το βαθύ πηγάδι τής καθημερινότητας στό οποίο περιπέσαμε, τα αποκαίδια γύρω μας έχουν νά κάνουν καί μέ μιά ηθική- αξιακή κρίση στίς σύγχρονες κοινωνίες μας.....
Είμαστε ζαλισμένοι...Χαμένοι στό δάσος προχωράμε...Σέ άγνωστα, σκοτεινά μονοπάτια.....Μπορεί νά βγούμε σέ ξέφωτο αλλά μπορεί καί νά χαθούμε!!!
Διαμορφώνεται μιά καινούργια τάξη πραγμάτων....Οί κρεατοφάγοι μετατράπηκαν σέ χορτοφάγους!!! Από μόδα άραγε ή από συνείδηση; Μια κατακερματισμένη πραγματικότητα....Οί άνθρωποι γύρω μας, οι άνθρωποι μέσα μας!!!Ή τρέχουσα συνισταμένη τών παθών καί τών παθημάτων μας, αυτό τό συσσωρευμένο άγος, κινδυνεύουμε νά μάς φυλακίσει σέ μία φυλακή εμμονών καί νέων λαθών...
Οφείλουμε νά αντέξουμε...Νά μήν παραιτηθούμε...Νά αγωνισθούμε νά δαμάσουμε τά σκοτάδια!!! Έχουμε ν' αναλάβουμε τό πρόσθετο βάρος τού ξεκαθαρίσματος τών λογαριασμών όχι μόνο μέ κούφιους ανθρώπους αλλά πρωτίστως μέ τίς συλλογικές αυταπάτες μας καί άλλες ιδεολογικές εξαρθρώσεις πού μάς ταλαιπωρούν....Καί προπάντων νά διαλέξουμε: Με τούς λύκους ή μέ τίς μέλισσες;
Άς ελπίσουμε νά μάς χαμογελάσουν οί θεοί!!
Μέ αστραφτερή οδοντοστοιχία....
" Καμπάνες από άκρου είς άκρον μές
στή χώρα/Ή πυρκαγιά ή εθνική γιορτή
θά είναι./Ή αφίχθηκε στό κεντρικό
αεροδρόμιο/ τό φέρετρο τό
σκεπασμένο μέ σημαία/πού μές
στήν ένταση τής διεθνούς περιοδείας
Τό λησμονήσαμε στήν γκαρνταρόμπα./
Εκτός κι άν άλλαξε ή γεωγραφική μας
θέση. Μπορεί. Τόσοι έχουν μεταμεληθεί,
τόσοι δηλώνουν πλέον/χορτοφάγοι."
ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
