ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΑ. Το ιστόγραμμα που αναρτώ είναι αποδεικτικό της αθλιότητας που ζει ο μέσος Έλληνας σήμερα (και ο μέσος Έλλ...
Το ιστόγραμμα που αναρτώ είναι αποδεικτικό της αθλιότητας που ζει ο μέσος Έλληνας σήμερα (και ο μέσος Έλληνας δεν ανήκει δυστυχώς σε καμμία μέση τάξη, τα βγάζει εξαιρετικά δύσκολα). Είναι επίσημο με στοιχεία του ΟΟΣΑ και απεικονίζει την εξέλιξη, στον χρόνο, του ποσοστού του ιδιωτικού χρέους προς το ΑΕΠ (όχι αυτά που χρωστάει η Ελλάδα, αλλά αυτά που χρωστάει ο καθένας μας σε Εφορίες , Τράπεζες, Ταμεία, λογαριασμούς κλπ.).
Η μικρούλα γραμμή στην άκρη αριστερά δείχνει πόσο ήταν αυτό το ποσοστό την τελευταία χρονιά που ήταν Πρωθυπουργός ο Αντρέας Παπαντρέου.
Η τελευταία γραμμή, που δείχνει την μεγάλη αύξηση από την αμέσως προηγούμενη, είναι έργο Μητσοτάκη στην προ κορωνοϊού εποχή. Τότε που η επίσημη προπαγάνδα μας έλεγε ότι πηγαίνουμε καλά. Τώρα έχει αυξηθεί και άλλο.
Η κορύφωση του δράματος ήταν την διετία 11-13. Δικαιολογημένη, γιατί έγιναν περικοπές σε μισθούς λόγω δημοσιονομικής αναπροσαρμογής. Η κάποια σταθεροποίηση που φαίνεται μετά είναι αποτέλεσμα της πολιτικής “ρυθμίσεων” (200 δόσεις, ρυθμίσεις εξωδικαστικές κλπ.). Καλή, αλλά πάρα πολύ λίγη. Η απότομη αύξηση τα τελευταία χρόνια είναι αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της παρούσας Κυβέρνησης. Κρατάει σταθερούς τους έμμεσους φόρους, κρατάει χαμηλούς τους μισθούς, εξυπηρετεί τη συσσώρευση κέρδους στις μεγάλες επιχειρήσεις, διευκολύνει τους έχοντες και κατέχοντες τον πλούτο με μείωση των άμεσων φόρων. Το αποτέλεσμα είναι μεγάλες μάζες του λαού να μην μπορούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Θα προσγειωθεί ανώμαλα η ΝΔ από το εκλογικό αποτέλεσμα.
Απαιτείται μια σοβαρή στρατηγική λύσης του προβλήματος. Οι προτάσεις της Αντιπολίτευσης για μετριασμό των επιπτώσεων από την ακρίβεια είναι σε καλή κατεύθυνση, αλλά μακριά από την λύση.
Η διολίσθηση του εθνικού νομίσματος, που γινόταν επί Αντρέα, ενίσχυε το εισόδημα των εργαζομένων… Το σταθερό και μη ελεγχόμενο από την Ελλάδα νόμισμα δεν μας επιτρέπει τώρα τέτοιες πολυτέλειες. Ένας νέος γύρος λιτότητας δεν θα είναι η λύση.
Ας ελπίσουμε πως η Προοδευτική Κυβέρνηση, που θα διαδεχθεί τον “τυφώνα Κούλη”, θα έχει και τη θέληση και το νου για να δώσει οριστικό διέξοδο και όχι ημίμετρα.
