" ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ..." Χαρτοπαίζοντας μέ τό θάνατο στά ψέμματα....Έτσι περνά τό δεύτερο μισό τής ζωής μας....Όχι ότι νηστε...
Χαρτοπαίζοντας μέ τό θάνατο στά ψέμματα....Έτσι περνά τό δεύτερο μισό τής ζωής μας....Όχι ότι νηστεύει ή ψυχή μας από πάθη καί παραιτείται ό εαυτός μας από επιδιώξεις, στόχους καί όνειρα αλλά τό σώμα μας κάποιες φορές δυσκολεύεται νά ακολουθήσει...
Καθώς βαδίζουμε στό δρόμο τής ζωής μας,
όλα όσα ξέρουμε,όλα όσα έχουμε ζήσει,όλα όσα θυμόμαστε, αυτά είναι πού προσδιορίζουν τό ποιοί είμαστε αληθινά!!!Αυτά μάς ακολουθούν σάν ίσκιος,σά συντροφιά ή σάν αλυσίδα βαριά....Τό τώρα είναι άδιατάρακτα,
άμεσα δεμένο μέ τό τότε...Συχνά αγγίζει καί τό μετά!!!
Μπορεί νά είμαστε τυχεροί καί νά μή μάς λιγώνουν κούφιες νοσταλγίες...Νά έχουμε ακόμα, επαρκή αποθέματα αισιοδοξίας καί ελπίδας γιά τό αύριο....Αυτό όμως δέ σημαίνει ότι δέν ακούμε ψιθύρους μνήμης, δε βλέπουμε εικόνες ξεθωριασμένες....Άλλες
αγαπημένες, άλλες όχι....Αισθήματα αγάπης αλλά καί αισθήματα απωθητικά γιά όλα όσα ζήσαμε, ονειρευτήκαμε, σκεφτήκαμε,
νοιώσαμε....Ανοίγουμε αθέατους φεγγίτες μέσα στίς δεξαμενές τής μνήμης καί οί εικόνες ολοζώντανες, παραστατικές περνούν μπροστά μας σάν όνειρο....Βλέπουμε μέ ανοιχτά μάτια, φαντασία καί πραγματικότητα πιασμένες χέρι- χέρι....
Οί ψυχές μας φτιάχνονται από τίς αναμνήσεις!!!Από τά παιδικά γρατζουνισμένα γόνατα καί τά καρούμπαλα στό κεφάλι....Από τήν επιστροφή σέ τόπους καί χρόνους...Όταν καταβυθίζεσαι καί βγαίνεις ξανά στήν επιφάνεια καταγράφοντας τίς μνήμες τών νεανικών χρόνων...Όταν επισκέπτεσαι μέρη καί πρόσωπα αγαπημένα καί καμιά φορά όταν ταξιδεύεις σέ τόπους όπου μόνο όσοι αφουγκράζονται τή σιωπή μπορεί νά φτάσουν!!!
Δέν απολογούμαστε σέ κανέναν γιατί μετράμε....Μετράμε πολύ καί θά συνεχίσουμε νά μετράμε μέχρι νά γίνουμε αριθμοί.....
Βασίλης Κόκκας
