Με δύο Όσκαρ τελικά έφυγε ο Γουίλ Σμιθ από την αποψινή τελετή, αυτό της πρώτης ανδρικής ερμηνείας και ένα άλλο, που του δίνουμε ...
Ο μοναδικός άνθρωπος που είχε πραγματικά πολύ δουλειά τη βραδιά των Όσκαρ ήταν ο publisher του Will Smith. Σε μία εποχή που και η αξιοπιστία και η τήρηση ή μη της πολιτικής ορθότητας των βραβείων έχει πληγεί, η ντροπή της Αφροαμερικανικής κοινότητας, ο κατά κοινή ομολογία μέτριος προς το καλό ηθοποιός και ράπερ Will Smith, χαστούκισε στη σκηνή τον Κρις Ροκ, δείχνοντας και ότι είναι αδικαιολόγητα εύθικτος και ότι στερείται χιούμορ και στοιχειώδους αξιοπρέπειας.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που ο Will Smith συμπεριφέρεται απερίσκεπτα ξεγυμνώνοντας τον αψυχολόγητο χαρακτήρα του. Το 2001, ακριβώς 21 χρόνια πριν, όταν ήταν υποψήφιος για το Όσκαρ πρώτου Ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Ali, με την ανακοίνωση της βράβευσης του συνυποψηφίου του Denzel Washington για το «Ημέρα Εκπαίδευσης», σηκώθηκε και έφυγε από την τελετή. Ήταν εκείνη η χρονιά που με αφορμή την παγκόσμια θλίψη για την πτώση των δίδυμων πύργων, για πρώτη φορά στη νέα χιλιετία, η τελετή είχε πολιτικό χρώμα, με τη Σούζαν Σάραντον και τον Τιμ Ρόμπινς να κάνουν δημόσια αναφορές για το δημοκρατικό πολίτευμα και τους αφροαμερικανούς να θριαμβεύουν στα Όσκαρ· χαρακτηριστική στιγμή, ο ευχαριστήριος λόγος της Hale Berry για τη βράβευση της με Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου για τον «Χορό των Τεράτων».
Αυτό το αψυχολόγητο βίαιο περιστατικό προηγήθηκε της βράβευσης του Will Smith με το πρώτο του Όσκαρ για την ερμηνεία του στην ταινία «Η Μέθοδος των Γουίλιαμς» και ακολούθησε της βράβευσης της πρώτης Αφρο-Λατίνας queer ηθοποιού Αριάνα Ντε Μπόουζ με Όσκαρ δεύτερου Γυναικείου ρόλου για το «West Side Story». Στον συγκινητικό της λόγο η ηθοποιός αναφέρθηκε ως εκπρόσωπος και της queer κοινότητας αλλά και των Αφρο-Λατίνων καταλήγοντας στη συγκινητική φράση «υπάρχει χώρος και για εμάς».
Το «West Side Story», remake της ομότιτλης ταινίας που είχε θριαμβέψει στα Όσκαρ 60 χρόνια πριν, είναι ο απόλυτος ύμνος συνένωσης αλλοεθνών που αντιμετωπίζουν τον κοινωνικό ρατσισμό, την αδικαιολόγητη έξαρση φαινομένων βίας και τις φυλετικές συγκρούσεις. Αντίστοιχα «Η Μέθοδος των Γουίλιαμς» -υποτίθεται πως είναι- ένας ύμνος στην προσπάθεια να ξεπεραστούν και οι φυλετικές διακρίσεις και οι διαχωρισμοί φύλου στον χώρο του αθλητισμού.
Κρίμα που στην πιο κομβική στιγμή και του θεσμού, και τις προσπάθειας διόρθωσης αυτών των λαθών που διαιωνίζονται από την Ακαδημία, ένας αγαπητός από το κοινό εκπρόσωπος δίνει «πάτημα» και προσβάλει, με πρόφαση ότι προσβλήθηκε από ένα καλό ή κακό αστείο, μια τόσο ουσιαστική προσπάθεια δικαίωσης. Από σήμερα και επίσημα Will θα σε θυμόμαστε σαν ένα παράδειγμα μέτριου -σε περισσότερες από μια διαστάσεις- καλλιτέχνη.
