Ο Βαγγέλης Γυφτόπουλος είναι ένας έμπειρος δημοσιογράφος που ασχολείται με τα αθλητικά δρώμενα στο νομό Ιωαννίνων εδώ και πολλά χρόνια. Μπο...
Σε άρθρο του, περιγράφει με μεγάλη αποτύπωση της πραγματικότητας την κατάσταση που επικρατεί στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, κάνοντας μια αφιέρωση στους ανθρώπους που επωμίζονται την προπονητική ευθύνη στα Σωματεία που αγωνίζονται στο Τοπικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα.
Το παραθέτουμε αυτούσιο συμφωνώντας σε όλα:
"Μπορεί τα φώτα της δημοσιότητας και του ενδιαφέροντος του κόσμου να πέφτουν στη Σούπερ Λίγκ, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το ποδόσφαιρο. Υπάρχει και το ερασιτεχνικό με τους χιλιάδες αφανείς εργάτες του, δηλαδή παράγοντες, προπονητές, ποδοσφαιριστές. Οι περισσότεροι ξεχνούν ότι χωρίς ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο δεν μπορεί να υπάρχει και επαγγελματικό. Όλοι οι μεγάλοι παίκτες από κάποιο μικρό σωματείο ξεκίνησαν, σε κάποιο μικρό γήπεδο κλότσησαν την μπάλα, εκεί έκαναν τα πρώτα βήματα και γνώρισαν τον μαγικό κόσμο της. Το λένε και τα βιογραφικά τους. Όλοι από κάπου χαμηλά ξεκίνησαν. Να θυμίσουμε την αφετηρία κάποιων θρύλων του παρελθόντος; Ο Σιδέρης από τα Καμίνια, ο Δομάζος από τους Αμπελόκηπους, ο Δεληκάρης από τον Αργοναύτη, ο Μίμης Παπαϊωάννου από τη Νέα Νικομήδεια Ημαθίας, ο Κούδας από την αλάνα της πλατείας Διοικητηρίου και τόσοι άλλοι.
Όσοι υπηρετούν το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο κάνουν κατάθεση ψυχής. Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Οι παράγοντες βάζουν κάποια χρήματα από το υστέρημά τους για να καλύψουν τις ανάγκες των σωματείων. Να αγοράσουν παπούτσια, φανέλες, μπάλες, να συντηρήσουν τα γήπεδα, να πληρώσουν τους διαιτητές και τον γιατρό αγώνα. Οι επιχορηγήσεις είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Τα έσοδα μηδαμινά. Οι προπονητές και οι παίκτες χωρίς κίνητρα και παροχές υπηρετούν το άθλημα με κόπο και μεγάλη προσπάθεια. Δυστυχώς δεν έσκυψε σοβαρά κανείς αρμόδιος πάνω από το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και ας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του αθλήματος. Δεν είναι δικά μας λόγια, αλλά των ανθρώπων που το υπηρετούν. Βλέπουμε καθημερινά τον αγώνα που κάνουν για να μη σβήσει και να διατηρηθεί το σωματείο της γειτονιάς, του χωριού, της συνοικίας.
Με τον θαυμαστό κόσμο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου θα ασχοληθούμε σήμερα από τη στήλη μας. Θα στρέψουμε τα φώτα στους πάγκους των ομάδων και θα παρουσιάσουμε τους προπονητές των 22 ομάδων της Α’ ερασιτεχνικής κατηγορίας της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ηπείρου. Είναι πολύ σημαντικός αλλά και δύσκολος ο ρόλος τους. Όπως ο πρόεδρος του συλλόγου προπονητών ποδοσφαίρου Ιωαννίνων Ανέστης Ζώης, οι συνάδελφοί του είναι για όλες τις δουλειές. Μέχρι και τον …ψυχολόγο κάνουν αν χρειαστεί. Φροντίζουν να έχουν παιδιά στις προπονήσεις, καθώς οι περισσότεροι παίκτες δουλεύουν και δεν έχουν τον απαιτούμενο χρόνο. Κάνουν τον γυμναστή, τον εκπαιδευτή τερματοφυλάκων και βγάζουν μόνοι όλη την προπόνηση. Είναι δίπλα στα παιδιά και στα προβλήματά τους, σε συνεργασία με τους παράγοντες. Κανένας παίκτης δεν ξεκίνησε στο εξωτερικό το ποδόσφαιρο με προπονητή τον….Μουρίνιο ή στην Ελλάδα με τον Πέδρο Μαρτίνς και τον Ραζβάν Λουτσέσκου! Όλοι ξεκίνησαν από χαμηλά, από το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και με άσημους προπονητές. Φέτος στην Α’ Κατηγορία της ΕΠΣΗΠ οι προπονητές πρέπει να έχουν δίπλωμα UEFA B και στη Β’ Κατηγορία UEFA C. «Επειδή το ποδόσφαιρο εξελίσσεται, καλό είναι να μπαίνουν κάποιοι κανόνες και στον χώρο της προπονητικής» λέει ο πρόεδρος Ανέστης Ζώης, που από πέρσι είναι προπονητής της γυναικείας ομάδας που αγωνίζεται στην Α’ Εθνική, για να προσθέσει: «Γνωρίζουμε ότι είναι δύσκολοι οι καιροί και προσπαθούμε να έχουμε καλή συνεργασία με τα σωματεία, καθώς ο σκοπός μας είναι κοινός».
