Τη στιγμή που όλος ο δήμος Ναυπλιέων έρχεται αντιμέτωπος με το τεράστιο πρόβλημα του πόσιμου νερού και ο επίσημος Δήμος με την υπεύθυνη ΔΕ...
Τη στιγμή που όλος ο δήμος Ναυπλιέων έρχεται αντιμέτωπος με το τεράστιο πρόβλημα του πόσιμου νερού και ο επίσημος Δήμος με την υπεύθυνη ΔΕΥΑΝ σιωπά, ο Μπάμπης Αντωνιάδης με ανάρτησή του υπενθυμίζει τις προτάσεις που είχε καταθέσει ο συνδυασμός της ΑΛΛΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ εκ των οποίων δεν υλοποιήθηκε ούτε μία (1).
"Για να μην πούμε το νερό νεράκι
Έντεκα προτάσεις για την καλύτερη διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Κατατέθηκαν δημόσια και στο δημοτικό συμβούλιο τον Απρίλιο 2014 από τον συνδυασμό Η ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ
Πριν από 7 χρόνια
Δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά που καταθέσαμε. Απλά μετά από χρόνια διαπίστωσαν (Νοέμβριος 2016) ότι οι διαρροές στο δίκτυο είναι τόσες όσο και η κατανάλωση κάτι που πάνω από 10 χρόνια είναι διαπιστωμένο.
Σήμερα λέμε ξανά το νερό νεράκι. Σήμερα εξακολουθούν οι διαρροές (και κλοπές) στο δίκτυο με μεγάλες απώλειες ενώ δεν επαρκή το νερό.
Ας δούμε τις προτάσεις το μακρινό 2014
Στο Ναύπλιο και ευρύτερα στην περιοχή της Αργολίδας παρατηρείται το εξής αντιφατικό: έχει πόσιμο νερό για όλο το νομό αλλά οι πολίτες πίνουν νερό εμφιαλωμένο ενώ στις βρύσες των περισσότερων χωριών τρέχει νερό απόλυτα απαγορευμένο (στις περισσότερες βρύσες με νιτρικά και σε κάποιες με χρώμιο).
Δημοτικές επιχειρήσεις με τεράστια ελλείμματα, χωρίς κανένα σχέδιο διαχείρισης του νερού και δίκτυα μεταφοράς με τεράστιες απώλειες.
Τρείς διαφορετικές πηγές στην περιοχή της Λέρνας με νερό εξαιρετικό και άφθονο (Σολάρ – Λέρνα – Αμυμώνη), όχι μόνο για το Ναύπλιο και το Άργος αλλά για όλο το νομό.
Για να αλλάξουμε την εγκληματική πολιτική, με την οποία μέχρι σήμερα διαχειριζόμαστε το νερό (πόσιμο, άρδευσης και βιολογικών καθαρισμών), προτείνουμε να κινηθούμε στους παρακάτω άξονες:
1. Το νερό είναι δημόσιο αγαθό και δε θα πρέπει να μπει σε καμία συζήτηση ιδιωτικοποίησης. Πρέπει επιτέλους να ανοίξει μια συζήτηση για τα χρέη της ΔΕΥΑΝ, γεγονός που ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει (επιτόκια δανεισμού, οικονομική συμμετοχή δήμου, κρατικές επιχορηγήσεις κ.λπ)
2. Ενιαίος φορέας διαχείρισης νερού ( πόσιμου, άρδευσης και βιολογικού καθαρισμού) σε επίπεδο νομού.
3. Μελέτη για την προστασία του υδροφόρου ορίζοντα για τις πηγές Λέρνας, Αμυμώνης και Σολάρ
4. Κανόνες στην άντληση των υδάτων από τις πηγές της Λέρνας και κατασκευή διυλιστηρίου στις πηγές της Λέρνας και όχι στον Ανάβαλο.
5. Πολιτικές νερού όχι μόνο για την κατανάλωση αλλά και για την προστασία και τον εμπλουτισμό των νερών (φράγματα, αλλαγή του τρόπου ποτίσματος, έλεγχος των διαρροών κ.λπ). Οι πολιτικές διαχείρισης θα πρέπει πλέον να λαμβάνουν υπόψη και τα σύγχρονα περιβαλλοντικά προβλήματα, σε σχέση με το φαινόμενο του θερμοκηπίου και τις επιπτώσεις του στο αργολικό πεδίο (αύξηση της στάθμης της θάλασσας κ.λπ)
6. Λειτουργία διπλών δικτύων για επαναχρησιμοποίηση νερών στην πόλη. Εξέταση χρήσης του νερού του βιολογικού καθαρισμού για το πράσινο, τα πάρκα των πόλεων και τις αναδασώσεις.
7. Μελέτη των δικτύων μεταφοράς νερού, με γνώμονα την μικρότερη κατανάλωση ενέργειας. Προώθηση των διπλών δικτύων στις υπό κατασκευή οικοδομές. Σύγχρονα συστήματα καταγραφής της κατανάλωσης του νερού. Ψηφιακά ρολόγια. Αυτόματη χλωρίωση των δεξαμενών.
8. Πολιτικές διαχείρισης των απωλειών των δικτύων. Δεν μπορεί ο Δήμος Ναυπλίου να αντλεί διπλάσια ποσότητα από τις πήγες σε σχέση με τις ανάγκες της παροχής. Οι αποδεκτές απώλειες δικτύων κυμαίνομαι στο ποσοστό του 20 % ενώ εμείς στα δίκτυα μας έχουμε απώλειες πάνω από 50%.
9. Σύγχρονος τρόπος ενημέρωσης των πολιτών για την ποιότητα του νερού για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του καταναλωτή (αποστολή αντιγράφων των αναλύσεων μαζί με το λογαριασμό της ΔΕΥΑΝ, δημόσιες αναρτήσεις, ξεχωριστή ενημέρωση των επαγγελματιών ώστε αυτοί στη συνέχεια να ενημερώνουν τους πελάτες κ.λπ).
10. Αλλαγή της τιμολογιακής πολιτικής χρέωσης του νερού.
11. Άμεσος προγραμματισμός εντοπισμού των αμιαντοσωλήνων του δικτύου και προγραμματισμός αντικατάστασής τους.
Ως άμεση προτεραιότητα θα πρέπει να θεωρηθεί το έργο της αποχέτευσης του δήμου Λέρνας, για απόλυτα κατανοητούς λόγους.
Από το 1960 άρχισε η συζήτηση για τα νερά της Αργολίδας και μέχρι σήμερα, 50 χρόνια μετά, δεν έχουμε καμία συγκεκριμένη πολιτική διαχείρισης. Πρέπει όλοι να κατανοήσουμε ότι η κακή ποιότητα του νερού δεν είναι λόγω της κακής ποιότητας των νερών της Λέρνας αλλά της κακής «διαχείρισης» του νερού στο δίκτυο των πόλεων.
