Πολλοί από μας αναπολούν την παιδική τους ηλικία και θυμούνται με συγκίνηση και νοσταλγία στιγμές που καθόρισαν τη ζωή τους. Μήπως όμως, εκ...
Πολλοί από μας αναπολούν την παιδική τους ηλικία και θυμούνται με συγκίνηση και νοσταλγία στιγμές που καθόρισαν τη ζωή τους. Μήπως όμως, εκτός από τη "νοσταλγία" έμειναν και σημάδια που δεν ξεπεράστηκαν ποτέ;
📌 «Οι γονείς μου με χτυπούσαν όταν ήμουν παιδί και δεν είμαι τραυματισμένος», είπε ο άντρας τον οποίον η πρώην σύντροφός του τον κατήγγειλε για σωματική βία.
📌 «Όταν ήμουν παιδί με άφηναν να κλαίω μόνος μου μέχρι να κοιμηθώ και ήταν τόσο άσχημο που δεν έβγαινα πια από το δωμάτιο μου», είπε ο άντρας που περνά πολλές ώρες στα κοινωνικά δίκτυα, επηρεάζοντας έτσι τον ύπνο του.
📌 "Με τιμωρούσαν ως παιδί και είμαι καλά", είπε ο άντρας που, κάθε φορά που κάνει λάθος, λέει στον εαυτό του λόγια περιφρόνησης, ως μια μορφή αυτό-τιμωρίας.
📌«Ως παιδί, με χτυπούσαν και υποφέρω από ένα τραύμα που ονομάζεται «εκπαίδευση», είπε η γυναίκα που ακόμα δεν καταλαβαίνει γιατί όλοι οι σύντροφοι που επιλέγει καταλήγουν να είναι επιθετικοί.
📌 «Όταν γινόμουν ''ιδιότροπη'' ως παιδί, ο πατέρας μου με κλείδωνε σε ένα δωμάτιο μόνη μου, για ''να μάθω" και σήμερα το εκτιμώ που το έκανε», είπε η γυναίκα που παθαίνει κρίση άγχους και δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί φοβάται τόσο πολύ να βρίσκεται σε μικρούς χώρους.
📌 "Οι γονείς μου, μου έλεγαν ότι θα με αφήσουν μόνο μου ή ότι θα με έδιναν σε κανέναν ξένο, όταν είχα ξεσπάσματα και δεν έχω τραύματα από την παιδική μου ηλικία", είπε η γυναίκα που προσεύχεται να βρει την αγάπη και έχει συγχωρήσει τις επαναλαμβανόμενες απιστίες του συντρόφου της, ώστε να μην νιώσει εγκαταλειμμένη.
📌 «Οι γονείς μου με έλεγχαν μόνο με το βλέμμα τους και να΄μαι .Δείτε! Μια χαρά βγήκα!», είπε η γυναίκα που δεν μπορεί να διατηρήσει βλεμματική επαφή με όποιον έχει «εξουσία» χωρίς να νιώθει φόβο.
📌 «Ως παιδί, με χτυπούσαν ακόμη και με σιδερένιο καλώδιο και σήμερα είμαι καλός άνθρωπος και σωστός επαγγελματίας», είπε ο άντρας που οι γείτονες του τον κατήγγειλαν στην αστυνομία ότι μεθυσμένος κλωτσούσε /πετούσε /χτυπούσε πράγματα και φώναζε στη γυναίκα του.
📌 «Οι γονείς μου με ανάγκαζαν να μελετώ και να ακολουθήσω μια καριέρα που θα μου απέφερε χρήματα και ορίστε! Είμαι μια χαρά!», είπε ο άντρας που ονειρεύεται την Παρασκευή κάθε μέρα επειδή είναι απελπισμένος με τη δουλειά του κάνοντας κάθε μέρα κάτι που δεν είναι αυτό που πάντα αναζητούσε/ονειρευόταν.
📌 «Όταν ήμουν μικρή, με ανάγκαζαν να κάθομαι στο τραπέζι μέχρι να τελειώσω όλο το φαγητό και μάλιστα με έβαζαν με δύναμη, όχι όπως αυτοί οι επιτρεπτικοί σημερινοί γονείς» επιβεβαίωσε η γυναίκα που δεν καταλαβαίνει γιατί δεν μπορεί να έχει μια υγιή σχέση με το φαγητό και η εφηβεία της ήρθε μαζί με την διατροφική διαταραχή.
📌 "Η μητέρα μου με δίδαξε να σέβομαι! Με την βοήθεια της παντόφλας της αλλά η πρόθεση και το αποτέλεσμα ήταν σωστά'', είπε η γυναίκα που καπνίζει 5 πακέτα τσιγάρα την ημέρα για να ελέγξει το άγχος της.
📌 «Ευχαριστώ τη μαμά και τον μπαμπά μου για κάθε χτύπημα και κάθε τιμωρία, γιατί αν δεν το έκαναν, ποιος ξέρει που θα είχα καταλήξει», είπε ο άντρας που δεν μπόρεσε ποτέ να έχει μια υγιή σχέση στη ζωή του και του οποίου ο γιος του, του κρύβεται λέγοντας ψέματα συνεχώς γιατί τον φοβάται.
📌 Και κάπως έτσι περνάμε όλοι οι υπόλοιποι τη ζωή μας, ακούγοντας ανθρώπους να ισχυρίζονται ότι είναι καλοί άνθρωποι χωρίς τραύματα, αλλά παραδόξως σε μια κοινωνία γεμάτη βία και τραυματισμένους ανθρώπους!
Πηγή: The Fellow Empath - maxmag
