Φωτό: Sport Ermionida H K ορωνίδα Κοιλάδας προσπάθησε πάρα πολύ για να πετύχει την παραμονή της στην Γ' Εθνική κι αυτό είναι μια αλήθ...
Φωτό: Sport Ermionida
H Kορωνίδα Κοιλάδας προσπάθησε πάρα πολύ για να πετύχει την παραμονή της στην Γ' Εθνική κι αυτό είναι μια αλήθεια που παραδέχονται όλοι.
Η νεοφώτιστη ομάδα ξεκίνησε με όνειρα και
ενθουσιασμό το καλοκαίρι του 2020 αλλά δυστυχώς γι' αυτήν δεν υπολόγισε τον
παράγοντα "κορωνοϊό" ο οποίος θα μπορούσαμε εύκολα να πούμε ότι
κυριολεκτικά την αποδεκάτισε.
Στη σημερινή μας παρουσίαση για την πορεία της Κορωνίδας αλλά και στην
ανάλυση των αιτίων που η ομάδα της Κοιλάδας δεν μπόρεσε τελικά να πετύχει το
στόχο της, η γνώμη ενός ανθρώπου που είχε πρωτεύοντα ρόλο αλλά και την βοήθησε
πάρα πολύ είναι κατι παραπάνω από βαρύνουσα. Ο Κώστας Ιωαννίδης, τεχνικός
διευθυντής στην περσινή χρονιά, μας
βοηθάει να κατανοήσουμε τι δεν πήγε καλά.
Α.Μ: Κώστα Ιωαννίδη ανέλαβες τη θέση του Τεχνικού διευθυντή στην ομάδα πέρσι το καλοκαίρι. Πως ήταν το κλίμα στο ξεκίνημα;
Κ.Ι: Η άνοδος είχε δημιουργήσει ένα κλίμα
ενθουσιασμού και όλοι ήθελαν να συμμετέχουν. Είχαμε βγει από την πρώτη
καραντίνα και κανείς δεν φανταζόταν τη συνέχεια. Το Διοικητικό Συμβούλιο
έδειχνε μεγάλη διάθεση και ο καθένας υποσχόταν μεγάλη βοήθεια. Όλα ήταν στην
αρχή εξαιρετικά καλά. Και πράγματι, η προσπάθεια της ομάδας φαινόταν ότι θα
απέδιδε καρπούς μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου. Εκεί, βρέθηκαν τα πρώτα κρούσματα
στην ομάδα, σταμάτησαν αναγκαστικά οι προπονήσεις κι άρχισαν τα προβλήματα. Όχι
μόνο τα αγωνιστικά όσο και τα διοικητικά. Αρκετοί από τους παράγοντες
ανησύχησαν πάρα πολύ με τις εξελίξεις του κορωνοϊού, στράφηκαν προς τις
δουλειές τους, οι οποίες φαινόταν ολοκάθαρα ότι θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα και
έτσι η συνοχή χάθηκε. Αυτό είχε και αντίκτυπο στον οικονομικό τομέα, οι πoδοσφαιριστές άρχισαν να προβληματίζονται και όταν έφυγαν οι Ερέκι - Λούζη, η κατάσταση φάνηκε να δυσκολεύει.
Παρ' όλα αυτά, η ομάδα ξεκίνησε το πρωτάθλημα και μάλιστα παρουσιάστηκε αρκετά
ανταγωνιστική, όπως παραδέχονταν και όλοι οι αντίπαλοι.
Α.Μ: Προλάβατε να παίξετε 4 αγώνες. Πως ήταν η
κατάσταση της ομάδας σ' αυτό το διάστημα;
Κ.Ι: Εδώ θα πρέπει να αναλάβω πρώτος την
ευθύνη για ένα λάθος που κάναμε. Η ομάδα είχε τον εσωτερικό της κανονισμό.
Δυστυχώς, ούτε εγώ ούτε και ο Θανάσης Τσιρόπουλος τον εφαρμόσαμε ποτέ. Η ομάδα
ήταν κατά 80% ίδια με την ομάδα που ανέβηκε κατηγορία. Όσα προβλήματα υπήρχαν
στα αποδυτήρια, τα κάλυπτε η νίκη στο τοπικό πρωτάθλημα. Όταν όμως άρχισαν οι
αποτυχίες, τότε βγήκαν πολλά στην επιφάνεια. Σ' εκείνο το σημείο, φέρουμε
ακέραια την ευθύνη. Έπρεπε να είχαν διορθωθεί άμεσα όσα είχαν δημιουργηθεί.
Α.Μ: Η ομάδα πως έπαιζε;
Κ.Ι: Εδώ είναι ένα παράδοξο. Παρά τα όσα
υπήρχαν, όταν η ομάδα έβγαινε στον αγωνιστικό χώρο, ουδείς μπορούσε να
αντιληφθεί αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Η παρουσία της και η αγωνιστικότητά της,
έδιναν την εικόνα ότι η ομάδα αυτή αποκλείεται να κινδυνεύσει και πως σύντομα
θα έβρισκε το δρόμο των επιτυχιών. Δυστυχώς όμως, το μεγάλο lockdown του Νοεμβρίου μας
σταμάτησε όπως όλοι γνωρίζουν.
Α.Μ: Κάποια στιγμή όμως τα πρωταθλήματα
ξαναρχίζουν. Πως ήταν η κατάσταση στην επανεκκίνηση;
Ι.Κ: Δεν είχε καμία σχέση με την
προηγούμενη. Από το Διοικητικό Συμβούλιο είχε μείνει ο Πρόεδρος μόνος με 2-3 άτομα ακόμη, ενώ
τρέχαμε τα υπόλοιπα θέματα εγώ και ο Θανάσης Τσιρόπουλος, ο οποίος πρέπει να
αναγνωρίσω ότι στάθηκε σε όλα τα προβλήματα που ενέσκηψαν στο πλευρό της ομάδας
και ποτέ δεν εξωτερίκευσε κάτι από αυτά που βιώναμε, μόνο και μόνο για το καλό
της. Η προετοιμασία της ομάδας για να ξαναμπούμε στο ρυθμό του πρωταθλήματος
ήταν μόλις δύο εβδομάδες. Σε μια προσπάθεια ενίσχυσης, είχαν αποκτηθεί και
πέντε ποδοσφαιριστές από ομάδες της τοπικής κατηγορίας. Μπακατσέλος,
Σαλταπίδας, Γιαννακόπουλος, Μπασιμακόπουλος και ο Κοτσοβός από ομάδα Γ'
Εθνικής.
Α.Μ: Το Πρόγραμμα έτσι όπως ανακοινώθηκε
ήταν εκτός από εξαιρετικά δύσκολο για την ομάδα της Κοιλάδας και κάπως
ιδιαίτερο, με πολλά ματς εκτός έδρας. Πρώτο ματς όμως, στην Κοιλάδα με την
πρωτοπόρο και μετέπειτα πρωταθλήτρια Κηφισιά. Δεν το λες και καλό οιωνό αυτό..;
Κ.Ι: Εδώ θέλω να αποκαλύψω κάτι που ίσως
δεν είναι ευρέως γνωστό. Τολμώ να πω, ότι κατά ένα μεγάλο ποσοστό αυτό το παιχνίδι,
μας στέρησε τη δυνατότητα αν όχι να παραμείνουμε στην κατηγορία, τουλάχιστον το
δικαίωμα να διεκδικήσουμε την παραμονή μας, με πολύ καλύτερους όρους. Η
Κηφισιά, ήταν γνωστό σε όλους ότι θα ήταν η πρωταθλήτρια. Είχε μακράν την
καλύτερη ομάδα και ήταν προετοιμασμένη για όλα. Εμείς με δύο μόλις εβδομάδες
προετοιμασία είχαμε να αντιμετωπίσουμε ένα τεράστιο πρόβλημα. Γνωρίζοντας το
πάθος όλων ανεξαιρέτως των παικτών να αγωνιστούν εναντίον του πρωτοπόρου, ο
φόβος να υπάρξουν τραυματισμοί ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιος. Κατά την
προσωπική μου άποψη, έπρεπε να προφυλαχθεί η ομάδα έτσι ώστε να μπορέσει να
"χτυπήσει" τα επόμενα παιχνίδια με ομάδες που είχαν τους ίδιους
στόχους. Η Κηφισιά ήταν σχεδόν ανίκητη τότε. Αν είχαμε προσέξει λίγο στην
προσέγγιση του παιχνιδιού, σαφώς θα είχαμε γλυτώσει τουλάχιστον τον τραυματισμό
του πιο καθοριστικού μας παίκτη, του Ανδρέα Παπαϊωάννου αλλά και δεν θα είχαμε
σπαταλήσει το μεγαλύτερο κομμάτι από τις λειψές μας δυνάμεις, σε ένα παιχνίδι
από το οποίο τελικά, όχι μόνο δεν πήραμε τίποτα, αλλά ξοδέψαμε και ένα μεγάλο
μέρος από την ενέργειά μας. Κι αυτό, το αναγνώρισαν όλοι βλέποντας την ομάδα να
δυσκολεύεται αρκετά στα επόμενα παιχνίδια μετά το 65'.
Α.Μ: Φτάνουμε λοιπόν στις τελευταίες αγωνιστικές και ο
Θανάσης Τσιρόπουλος φεύγει. Τι ακολουθεί;
Κ.Ι: Πρέπει να δηλώσω με κάθε
ειλικρίνεια, ότι άνθρωποι σαν τον Θανάση Τσιρόπουλο, είναι δυσεύρετοι. Είχε
δεθεί πολύ με την ομάδα και θέλησε, προς τιμήν του να αποχωρήσει εξαντλώντας το
τελευταίο όπλο που μπορεί να διαθέσει κάποιος που βρίσκεται κοντά στον
υποβιβασμό. Αυτό που λέμε, "σοκ" μήπως και αλλάξει κάτι, έστω λίγο
πριν το τέλος. Ο καθένας έχει δικαίωμα να τον κρίνει σαν προπονητή, αν ήταν
καλός ή κακός, μέτριος ή εξαιρετικός. Κανείς όμως δεν μπορεί να πει ότι δεν
έκανε έναν τεράστιο αγώνα για να την βελτιώσει και να την δει να παραμένει.
Κυρίως, για την συμπεριφορά του απέναντι στην Κορωνίδα. Από όσο γνωρίζουν πλέον
όλοι, δεν καταφέραμε να πετύχουμε το στόχο, παρά το γεγονός ότι ο Γιάννης
Νενεκούμης δέχτηκε να κάνει την τελευταία προσπάθεια να ανατρέψει τα δεδομένα. Ήταν
μια πολύ δύσκολη περίοδος και αξίζει να αναφέρω ότι πάλεψε πολύ και πρόλαβε να
περάσει σημαντικά πράγματα στην ομάδα. Οι εμφανίσεις της ομάδας ήταν πολύ
καλές, όμως ήταν ήδη αργά. Ακόμη, θα πρέπει να επισημάνω σε όλη αυτή την
πορεία, μια ακόμη σπουδαία συμμετοχή ενός ανθρώπου που από το δικό του πόστο
στάθηκε αξιοπρεπέστατα και βοήθησε πάρα πολύ. Του Δημήτρη Κούση, ο οποίος ήταν
βοηθός του Θαν. Τσιρόπουλου στο προπονητικό επιτελείο και μέχρι την τελευταία
μέρα, ήταν παρών στις επάλξεις δίνοντας κι αυτός μεγάλη μάχη για να τερματίσει
η ομάδα τις υποχρεώσεις της.
Α.Μ: Κώστα, ας κάνουμε μια σύνοψη. Πως θα χαρακτήριζες την πορεία της ομάδας;
Κ.Ι: Καταλήγοντας, κατά την προσωπική μου
άποψη, έλειψε εκείνη η φλόγα και ο ενθουσιασμός κατά τη διάρκεια της χρονιάς
από όλους τους ανθρώπους της Διοίκησης, που θα παρέσυρε τους παίκτες σε ανάλογη
αντίδραση. Αν υπήρχε αυτό, οι νίκες που χάθηκαν στις λεπτομέρειες θα είχαν
επιτευχθεί και όλα θα είχαν κυλήσει πολύ καλύτερα..
Α.Μ: Μια ματιά στο αύριο. Ένας άνθρωπος
σαν εσένα, σίγουρα "βλέπει" λίγο πιο μακριά..
Κ.Ι: Το αύριο είναι εξαιρετικά δύσκολο
μόνο και μόνο από την οικονομική κατάσταση που επικρατεί. Γι' αυτό θεωρώ ότι οι
ομάδες θα πρέπει να στραφούν αναγκαστικά στην εξεύρεση γηγενών ποδοσφαιριστών,
να περιοριστούν τα έξοδα και να αποκτήσουν οι παίκτες συνείδηση της
ποδοσφαιρικής τους "πατρίδας". Μόνο έτσι θα μπορέσουν να σταθούν
Σωματεία όπως της περιοχής της Ερμιονίδας και θα πρέπει να αναφερθώ στην
πρόσφατη πρόταση της Ένωσης προς όλες τις ομάδες, να προσπαθήσουν να
δημιουργήσουν ΜΙΑ ομάδα που θα αγωνίζεται στην Γ΄Εθνική, μέσα από έντιμες
συνεργασίες και προσπάθειες. Η μοναδική λύση στον σκοτεινό ορίζοντα της
σημερινής εποχής, είναι αυτή.
Α.Μ: Τι έμεινε στον Κώστα Ιωαννίδη από τη
χρονιά που πέρασε;
Κ.Ι: Ήταν μια δύσκολη μεν αλλά αξιόλογη
προσπάθεια από όλους. Άξιζε τον κόπο να προσπαθήσουμε όλοι μαζί. Το αποτέλεσμα
δεν μας πρόσφερε την ικανοποίηση που θα επιθυμούσαμε όμως, εδώ πρέπει να
μετράμε τις καταστάσεις και με άλλα κριτήρια. Όπως αυτό της δημιουργίας πολύ
δυνατών σχέσεων μέσα από το ποδόσφαιρο. Στην ομάδα της Κορωνίδας γνώρισα
πολλούς ανθρώπους, έκανα 2-3 πολύ δυνατές φιλίες αλλά οφείλω να σταθώ στον
άνθρωπο που προσπάθησε όσο κανείς μας. Τον Πρόεδρο Δημήτρη Τσιρτσίκο τον οποίο
θεωρώ και αισθάνομαι πλέον σαν "δικό" μου άνθρωπο.
Κλείνοντας πρέπει να πω ότι διδάχτηκα πολλά
από τη θέση που υπηρέτησα την ομάδα. Δυστυχώς, διαπιστώνω ότι έχουμε τεράστια
δυσκολία στην ανάληψη ευθυνών και στην παραδοχή των λαθών μας. Είμαστε έτοιμοι
να εκφράσουμε την άποψή μας όταν πρόκειται να μεταφέρουμε τις ευθύνες σε άλλον.
Είμαστε πρόθυμοι να κατηγορήσουμε το διπλανό μας, αν δεν τα έχει καταφέρει,
χωρίς να αναγνωρίσουμε τις δυσκολίες. Δεν μας αρέσει να ακούμε την δυσάρεστη
κριτική και ψάχνουμε αιτίες για να την αποφύγουμε. Νομίζω, ότι το πέρασμά μου
από την ομάδα της Κορωνίδας με βοήθησε πολύ να αποβάλλω αρκετές από τις
συνήθειες αυτές, που λίγο πολύ μας βασανίζουν όλους.
Το ποδόσφαιρο έχει μεγάλη ανάγκη από "υπεύθυνα" άτομα που θα τραβήξουν μπροστά. Το Αργολικό ποδόσφαιρο, πρέπει να βρει την εκπροσώπησή του σε ανώτερες κατηγορίες, ψάχνοντας συλλογικά βιώσιμες λύσεις, αναζητώντας σωστές και καινοτόμες αποφάσεις, παραμερίζοντας τόσες και τόσες συμπεριφορές που μας κρατούν πίσω.
Εύχομαι σε όλους καλό καλοκαίρι και καλή επιστροφή στα γήπεδα..