Αφού ξεπεράστηκαν, όπως άλλωστε αναμενόταν, τα προβλήματα για τη συγκρότηση νέας ισχυρής Διοίκησης στην ΈνωσηΕρμιονίδας για να "τρ...
Αφού ξεπεράστηκαν, όπως άλλωστε αναμενόταν, τα προβλήματα για τη συγκρότηση νέας ισχυρής Διοίκησης στην ΈνωσηΕρμιονίδας για να "τρέξει" τα θέματα της ομάδας στη νέα ποδοσφαιρική χρονιά, χωρίς χρονοτριβή το ενδιαφέρον των ανθρώπων της Ένωσης στρέφεται, αν δεν έχει ήδη στραφεί, προς την ανεύρεση νέου προπονητή.
Συνήθως λέμε ότι εκτιμάται η σημαντικότητα της προσφοράς των ανθρώπων που ζουν καιι κινούνται δίπλα μας ή μαζί μας, όταν πέφτει βαριά η σκιά της απουσίας τους. Η επιλογή του Θανάση Στάϊκου να συνεχίσει την ποδοσφαιρική του διαδρομή σε μια ομάδα της Σούπερ Λιγκ σαφώς είναι κάτι που τιμά ιδιαίτερα την προηγούμενη ομάδα του αλλά δεν παύει να δημιουργεί ένα κενό που φαντάζει δυσαναπλήρωτο. Ας δούμε το γιατί.
Είτε από ανάγκη είτε από "άποψη" των ποδοσφαιρικών πραγμάτων, η Ένωση στράφηκε προς ένα μοντέλο το οποίο μπορεί να γνωρίζουν όλοι και να παραδέχονται ότι είναι πάρα πολύ σωστό, όμως ελάχιστοι αποφασίζουν να το κάνουν πράξη. Το να αποφασίσεις να στηριχτείς σε γηγενείς ποδοσφαιριστές -και προπονητή- και να δουλέψεις ώστε να αποδείξεις πως αυτό το σχέδιο μπορεί να έχει ίδια ή και μεγαλύτερη επιτυχία από το μέχρι τώρα γνωστο πλάνο της ενίσχυσης με "ξένους"παίκτες , εμπεριέχει ένα ρίσκο που εύκολα μπορεί να καταστρέψει σχέσεις, φιλίες και καριέρες. Άπό την άλλη πλευρά, η οικονομική ευμάρεια και δυνατότητα,σχεδόν πάντα στρέφει τους ανθρώπους στην "ευκολία", έτσι ώστε να προτιμούν την αγορά έτοιμων και έμπειρων παικτών, οι οποίοι ωστόσο ας μην κρυβόμαστε, ως πρώτιστο μέλημά τους έχουν την ικανοποίηση της προσωπικής τους φιλοδοξίας και ακόμη περισσότερο την στενά δική τους οικονομική απολαβή.
Πέρυσι, η ομάδα δούλεψε σκληρά με ένα κράμα παλιών και πολλών νέων παικτών, οι οποίοι ήταν σχεδόν στο σύνολό τους από την περιοχή. Ο προπονητής τους βασανίστηκε αρκετά ώστε να μοντάρει ένα ανταγωνιστικό σύνολο, η Διοίκηση στήριξε με όλες της τις δυνάμεις το δικό της σχέδιο και το αποτέλεσμα, είναι πλέον σε όλους μας γνωστό.
Σήμερα, όλοι γνωρίζουν τι πρέπει να γίνει. Ο "διάδοχος" πρέπει να ακολουθήσει την ίδια μανιέρα, το ίδιο πλάνο. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα και η δική του φιλοσοφία. Το βιογραφικό του καθενός, είναι λίγο πολύ γνωστό. Εκείνο που έχει διαίτερη βαρύτητα, είναι ο ενδελεχής έλεγχος των προσωπικών του προπονητικών απόψεων και αναζητήσεων καθώς και οι δικές του προσεγγίσεις σε παρόμοια θέματα. Η λέξη "χημεία" είναι το κλειδί. Μια επιτυχημένη επιλογή, πάνω στα ίδια βήματα με τον προκάτοχό του, ίσως αποτελέσει το θεμέλιο λίθο για μία ακόμη πιο επιτυχημένη χρονιά.
Θεωρείται βέβαιο ότι τις στιγμές που γράφονται αυτές οι γραμμές, κάποιοι ήδη αναζητούν την καλύτερη δυνατή λύση. Εκείνο που μας κάνει να αισθανόμαστε αισιόδοξοι είναι το μεράκι των ανθρώπων που τρέχουν το θέμα "προπονητή" αλλά και η σημαντική τους διάθεση να υποστηρίξουν το δικό τους -ήδη επιτυχημένο- εγχείρημα. Όταν πιστεύεις σε κάτι με θέρμη και αποφασιστικότητα, η ήδη υπάρχουσα εμπειρία μπορεί να φέρει στην ομάδα της Ένωσης Ερμιονίδας ένα πρόσωπο που θα μπορέσει να συνεχίσει το όραμα των ανθρώπων της και να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες τους.
Η ποδοσφαιρική νεολαία της περιοχής, βρίσκει στην ομάδα της Ένωσης τον εκφραστή της σωστής ανέλιξης και αποκτά το καλύτερο εφαλτήριο για την προσωπική της ποδοσφαιρική συνέχεια. Μέσα από μια συνεργασία που θα αγκαλιάσει ακόμη περισσότερο τα ταλέντα της Ερμιονίδας, θα μπορούμε να μιλάμε για μια ένα πλάνο πολλών ετών και για την σταθεροποίηση της ομάδας σε υψηλά επίπεδα.
Εν αναμονή λοιπόν μιας σπουδαίας είδησης, που θα δημιουργήσει ένα αίσθημα σιγουριάς ότι όλα συνεχίζονται με τον τρόπο που πρέπει, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για ακόμη καλύτερη συνέχεια.
Argolidamagazine
