Όταν έχεις τον Μπιλάρδο, δεν χρειάζεται να κερδίσεις το κέρμα Μια από τις ωραίες στιγμές του ημιτελικού του Euro 2020 ανάμεσα στην Ιταλία κ...
Όταν έχεις τον Μπιλάρδο, δεν χρειάζεται να κερδίσεις το κέρμα
Μια από τις ωραίες στιγμές του ημιτελικού του Euro 2020 ανάμεσα στην Ιταλία και την Ισπανία ήταν η συνάντηση των δύο αρχηγών λίγο πριν τα πέναλτι για να δουν ποιος θα εκτελέσει πρώτος και σε ποια εστία. Η βαρετή διαδικασία που συχνά περνά σε δεύτερη μοίρα, ξεχώρισε αυτή τη φορά, εξαιτίας του Τζόρτζιο Κιελίνι. Ο αρχηγός της Ιταλίας εμφανίστηκε με τέτοια χαρά, λες και έμαθε ότι πέρασε πρώτος Ιατρική Αθηνών, με ένα χαζοχαρούμενο χαμόγελο που ήταν μεταδοτικό. Την ίδια στιγμή, ο μουντρούχος Ζόρντι Άλμπα δεν φάνηκε να διασκεδάζει τόσο, ούτε να μοιράζεται την υπέρμετρη φιλικότητα του Ιταλού, που στο τέλος τον αγκάλιασε, θυμίζοντας τη γιαγιά σου που σου πήρε ένα πουλόβερ για τα γενέθλια κι εσύ δεν έχεις ενθουσιαστεί καθόλου γιατί σε γεμίζει με κραγιόν.
Πέρα από όσους αναρωτηθήκαμε “μα τι πήρε ο Κιελίνι και είναι έτσι”, οι περισσότεροι σκέφτηκαν την κλασική ιταλική πονηριά. Ότι ο Κιελίνι ήθελε κάπως να επηρεάσει τον Άλμπα. Η αλήθεια λίγο διαφορετική. Ο Κιελίνι είναι πάντα ένας τέτοιος τύπος, που θα κάνει πλάκα με αντιπάλους, θα διασκεδάσει το παιχνίδι (ακόμα κι όταν μερικά δόντια Ουρουγουάης καρφωθούν στο σώμα του), σαν να μην νιώθει την κρισιμότητα των στιγμών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπήρχε πάντως παρασκήνιο, αλλά όσοι σκεφτήκαμε (σχεδόν στερεοτυπικά) ότι την απάτη πήγε να την κάνει ο Ιταλός, η αλήθεια είναι ότι… ένοχος ήταν “η φατσούλα” (που θα λεγε κι ο Έλληνας σπίκερ) Ζόρντι Άλμπα. Ο Κιελίνι είχε διαλέξει κορώνα και βλέποντας να κερδίζει, επέλεξε την πλευρά των Ιταλών οπαδών. Ο Άλμπα αντίθετα επέμεινε: “όχι, όχι η άλλη πλευρά είναι”, δείχνοντας την πλευρά στο Γουέμπλεϊ που βρίσκονταν οι Ισπανοί. Ο επόπτης δείχνει την ιταλική πλευρά, ο διαιτητής Μπριχ μοιάζει να έχει μπερδευτεί κι ο Κιελίνι γελάει και λέει “έλα τώρα, μην προσπαθείς να κάνεις τέτοια, από εκεί είμαστε”. Ο Άλμπα επιμένει, δείχνει ότι κέρδισε αυτός το κέρμα (τώρα αν το έκανε με πονηριά ή αν όντως το άγχος τον είχε κυριεύσει είναι συζητήσιμο) και λέει “να, κοιτάξτε το”. Ο Κιελίνι έχει ξεκαρδιστεί, ο Μπριχ παίρνει επιτέλους μπρος και δείχνει τη σωστή πλευρά και ο Κιελίνι υπερβολικά ενθουσιασμένος χτυπάει φιλικά τον Άλμπα λέγοντας τον χαϊδευτικά mentiroso (ψεύτη στα ισπανικά). Στη συνέχεια έχουμε τη δεύτερη μάχη, για το ποιος θα εκτελέσει πρώτος. Ο Κιελίνι κερδίζει και εκεί, χτυπάει το στήθος του για να δείξει το “εμείς” και στη συνέχεια γυρίζει πάλι στον Ισπανό, του λέει “δεν τρέχει τίποτα Ζόρντι, καλή η προσπάθειά σου”, σχεδόν τον συγχαίρει (game recognizes game) και τον αγκαλιάζει λες και είδε καμιά παλιά σειρούλα από τον στρατό στον δρόμο. Ο Άλμπα χάνεται στην αγκαλιά του και η στιγμή τους τελειώνει.
Αρκετά χρόνια όμως πριν μπερδευτεί (ή πάει να κάνει απάτη) ο Ζόρντι Άλμπα, το κόλπο είχε χρησιμοποιηθεί και μάλιστα όχι για απλά τη σειρά των πέναλτι, αλλά για τη νίκη. Δράστης, ποιος άλλος, ο αγαπημένος Κάρλος Μπιλάρδο. Ο “μυταράς” ήταν μέλος σε μια από τις πιο σκληρές και πιο αντιπαθητικές ομάδες που έβγαλε ποτέ το ποδόσφαιρο, την Εστουδιάντες Λα Πλάτα των 60s. Συμπαίκτης με άλλα ιερά τέρατα (έμφαση στο τέρατα) όπως ο Ραμόν Αγκίρε Σουάρες, η Εστουδιάντες του Μακιαβέλι προπονητή της Οσβάλντο Ζουμπελντία ήταν ένας σύλλογος που έφερε πολλές καινοτομίες στο ποδόσφαιρο, αλλά και έκανε τα πάντα, τα πάντα για να κερδίσει. Κι αν δεν πιστεύετε εμάς, πιστέψτε την καημένη τη Μίλαν της εποχής.
To 1967, η πρωταθλήτρια Αργεντινής Εστουδιάντες κάνει μια από τις κλασικές τότε ευρωπαϊκές τουρνέ των ομάδων της Ν. Αμερικής. Συμμετέχει στο Τροφέο Λουίς Οτέρο, ένα τουρνουά προς τιμή ενός σπουδαίου ποδοσφαιριστή της Γαλικίας που είχε παίξει σε Θέλτα και Λα Κορούνια και το διοργάνωνε η Ποντεβέδρα, ομάδα στην οποία επίσης είχε παίξει ο Λουίς Οτέρο. H Εστουδιάντες παίζει στον τελικό με την Ποντεβέδρα και το παιχνίδι λήγει με 1-1. Οι Αργεντινοί παίζουν με παίκτη λιγότερο γιατί ένας αμυντικός τους έχει βρίσει τον διαιτητή και το κλίμα μόνο φιλικό δεν είναι, με τους ντόπιους να γιουχάρουν συνέχεια τους Αργεντινούς και γενικά να υπάρχει μεγάλη γκρίνια. Το παιχνίδι πήγε τελικά στα πέναλτι, που ήταν σχετικά νέα διαδικασία στο ποδόσφαιρο. Μετά από πέντε εκτελέσεις, το σκορ ήταν 3-3. Στο παιχνίδι όμως δεν ίσχυε αυτό που κάνουμε σήμερα με ξεχωριστά σετ από πέναλτι. Ο νικητής θα έβγαινε στο «στρίψιμο της δεκάρας».
Οι περισσότερες ομάδες θα ήταν αδιάφορες, αλλά όχι η Εστουδιάντες που ήθελε να κερδίζει πάντα και με κάθε τρόπο. Άλλωστε, υπήρχε και ένα έπαθλο στις 100.000 πεσέτες. Ο Μπιλάρδο έχει σκεφτεί ήδη το κόλπο του, κάνοντας τον Ζόρντι Άλμπα να μοιάζει με γατάκι. Πηγαίνει στον αρχηγό “Κάτσο” Μαλμπερνέτ και του λέει: “Με το πού θα πέσει κάτω το κέρμα, με το που θα ακουμπήσει στο έδαφος εσύ θα αρχίσεις να πανηγυρίζεις. Ό,τι και να έχει έρθει». Ο αρχηγός ακούει πιστά τις εντολές του συμπαίκτη του. Με το που αγγίζει το κέρμα το χώμα, αρχίζει να φωνάζει γεμάτος χαρά και ταυτόχρονα οι υπόλοιποι παίκτες της Εστουδιάντες ορμούν, αγκαλιάζονται και χοροπηδούν πάνω από το κέρμα. Οι καημένοι Ποντεβεδρανιανοί δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν, ο διαιτητής κολλάει περισσότερο και από τον Μπριχ και η Εστουδιάντες φεύγει νικήτρια και με τα χρήματα μαζί της. Ένα ακόμα τρόπαιο, σίγουρα όχι με μεγάλο πρεστίζ, προστέθηκε στα γραφεία του συλλόγου, κερδισμένο με το DNA των Πιντσαράτας της εποχής.
Πηγή: somprero.gr
