Ο Ανδρέας Πουλάς, ως εκπρόσωπος του Κινήματος Αλλαγής στην Ημερίδα «Επιλέγω να μην καπνίζω» που διοργάνωσε το Υπουργείο Υγείας ανέφερε μ...
«Το θέμα της σημερινής συζήτησης είναι σημαντικό όχι μόνο για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας που το έχει ανάγει σε ζήτημα παγκόσμιου υγειονομικού ενδιαφέροντος, αλλά και για την εθνική οικονομία και το σύνολο της κοινωνίας. Έχει πλείστες προεκτάσεις και αφορά στην υγεία του ατόμου, τόσο την σωματική όσο και την ψυχική, διότι το κάπνισμα συνδέεται άμεσα με ψυχολογικούς παράγοντες και όχι μόνο τον σωματικό εθισμό που προκαλεί η νικοτίνη. Για τους λόγους αυτούς, απαιτεί μια συνολική, σφαιρική και ολιστική αντιμετώπιση, εάν πραγματικά θέλουμε αποτελέσματα σε βάθος χρόνου για την βελτίωση της γενικής υγείας του πληθυσμού.
Πάνω από το 70% των καπνιστών παγκοσμίως, δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες για να κόψουν το κάπνισμα. Αυτοί υπολογίζονται περίπου σε 1,3 δισεκατομμύρια άτομα. Το χάσμα επιδεινώθηκε περαιτέρω τον τελευταίο χρόνο καθώς οι επαγγελματίες υγείας, και δη οι πνευμονολόγοι, έχουν αφοσιωθεί στην αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19, με αποτέλεσμα οι ενημερωτικές εκστρατείες και οι προτεραιότητες υγείας να έχουν αλλάξει εξ αυτού του λόγου.
Αυτό που θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη είναι το γεγονός ότι τα στοιχεία που εκπορεύονται από τα ιατρεία διακοπής καπνίσματος μας δείχνουν ότι πάνω από τους μισούς καπνιστές είναι εξαρτημένοι καθώς και ότι το 55% που έχουν διακόψει το κάπνισμα ένα χρόνο μετά έχουν υποτροπιάσει και το έχουν ξαναρχίσει.
Επίσης, σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι η συνήθεια του καπνίσματος δεν αποτελεί μόνο φυσική εξάρτηση αλλά έχει και ψυχολογικές παραμέτρους τις οποίες σε αρκετές περιπτώσεις δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν οι φαρμακευτικές θεραπείες. Τονίζω ότι πυρήνας των πολιτικών που οφείλουμε να υιοθετήσουμε πρέπει να είναι η ενημέρωση που θα οδηγήσει στην ελεύθερη επιλογή διακοπής ή περιορισμού του καπνίσματος.
Σημαντική είναι η τήρηση της λεπτής γραμμής μεταξύ των δικαιωμάτων των καπνιστών και των παθητικών καπνιστών, οι οποίοι επίσης, πρέπει να προστατεύονται σε μία ευνομούμενη πολιτεία, όπου τα δικαιώματα του ενός σταματούν εκεί που προσβάλλονται τα δικαιώματα του άλλου.
Στην μάχη της ενημέρωσης και της αποτροπής από το κάπνισμα έρχονται τα τελευταία χρόνια τα εναλλακτικά καπνικά προϊόντα. Εντούτοις, με την ανάπτυξη των εναλλακτικών καπνικών προϊόντων καραδοκεί ο κίνδυνος απενοχοποίησης του καπνίσματος γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση του και ειδικότερα στην αύξηση της χρήσης των εν λόγω προϊόντων από τους νέους.
Άρα θα πρέπει η Πολιτεία να φροντίσει να υπάρχει πλήρης ενημέρωση του πληθυσμού για τα εναλλακτικά καπνικά προϊόντα και τις βλάβες που αυτά μπορούν να προκαλέσουν, καθώς ούτε αυτά είναι αθώα και αβλαβή για την δημόσια υγεία.
Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας λειτουργούν ιατρεία διακοπής καπνίσματος στο δημόσιο τομέα τα οποία είναι υποστελεχωμένα από γιατρούς, επισκέπτριες υγείας, ψυχολόγους και διατροφολόγους. Η λειτουργία τους επαφίεται στον εθελοντισμό ορισμένων γιατρών χωρίς ιδιαίτερη στήριξη από την Πολιτεία. Τα ιατρεία αυτά θα έπρεπε να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες της Βόρειας Ευρώπης καθώς η αποτελεσματικότητά τους στη διακοπή του καπνίσματος φτάνει στο 40% ενώ αν κάποιος κάνει προσπάθεια μόνος του η αποτελεσματικότητα είναι μόλις στο 3%.
Για να λειτουργούν ολοκληρωμένα θα πρέπει να είναι πιστοποιημένα και στελεχωμένα με τις ειδικότητες που προανέφερα και να λειτουργούν σε ώρες που βολεύουν τους πολίτες και όχι σε ώρες γραφείου, ενώ η Πολιτεία θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο της αποζημίωσης της φαρμακευτικής και συμβουλευτικής θεραπείας για τη διακοπή του καπνίσματος.
Επίσης, απαραίτητη είναι και η εμπλοκή της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας αλλά και του α’ και β’ βαθμού τοπικής αυτοδιοίκησης σε όλη αυτή την προσπάθεια.
Θα πρέπει οι γενικοί γιατροί, οι γιατροί δημόσιας υγείας και οι επισκέπτες υγείας της ΠΦΥ αλλά και όσων υπηρετούν στις δομές υγείας της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι ώστε να κάνουν την πρώτη προσέγγιση στους καπνιστές.
Συμπερασματικά, για τη μείωση των βλαβερών συνεπειών του καπνίσματος χρειάζεται ένα μείγμα πολιτικών ως προς την πρόληψη και ως προς την θεραπεία. Ταυτόχρονα η Πολιτεία οφείλει να προστατεύει την υγεία των πολιτών αλλά και να διασφαλίζει τα δικαιώματα τόσο των καπνιστών όσο και των μη καπνιστών και να έχει ως βασική προτεραιότητα τον περιορισμό και την αποτροπή έναρξης του καπνίσματος στις νέες ηλικίες. Η αντιμετώπιση του καπνίσματος αποτελεί επένδυση για τη δημόσια υγεία.
Στην κατεύθυνση αυτή το Κίνημα Αλλαγής έχει και τη γνώση και την εμπειρία, αλλά και την ευθύνη να συμμετάσχει μαζί με όλα τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα στην εκπόνηση ενός εθνικού σχεδιασμού με μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, προς όφελος του κάθε πολίτη, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.»
