Το τρίκυκλο υπήρξε για χρόνια το λαϊκό μεταφορικό μέσο που μπορούσε κανείς να πραγματοποιήσει φτηνά οποιαδήποτε μετακίνηση πραγμάτων από...
Το τρίκυκλο υπήρξε για χρόνια το λαϊκό μεταφορικό μέσο που μπορούσε κανείς να πραγματοποιήσει φτηνά οποιαδήποτε μετακίνηση πραγμάτων από το ένα μέρος στο άλλο, κυρίως για το σπίτι.
Το τρίκυκλο αντικαταστάθηκε από ελαφρά οχήματα που έκαναν πιο εύκολα τις μεταφορές, πιο γρήγορα αλλά το πιθανότερο είναι να χάθηκαν από τις πιάτσες, ίσως επειδή χάθηκαν οι απλοί και λαϊκοί άνθρωποι.
Όπως χάθηκαν και οι αγνοί οπαδοί, όπως χάθηκε το συναίσθημα, όπως πνίγηκε στους πακτωλούς των χρημάτων η άδολη αγάπη για την ομάδα που αντιπροσώπευε μια ολόκληρη πόλη, όπως ξεθύμανε το Κυριακάτικο ενδιαφέρον για τη σύγκρουση με άλλες ομάδες, κάπως έτσι έσβησε και η αναγκαιότητα του "τρίκυκλου". Με παρόμοιο τρόπο που χάθηκαν τόσα και τόσα που νοσταλγικά πολλοί από μας, αναζητάμε στα παλιά τραγούδια, στις ασπρόμαυρες εικόνες και στις αναμνήσεις που μας τα θυμίζουν.
Ο "Ολυμπιακάκιας" οδηγός του τρίκυκλου, έχει στολίσει το βιοποριστικό του μέσο με τρόπο που σήμερα θα χαρακτηριζόταν γραφικός. Φαίνεται ολοκάθαρα ότι η λατρεία του για τους ήρωές του ποδοσφαιριστές, δεν μπορεί να χωρέσει στις επιφάνειες του οχήματος. Γράφει παντού, στολίζει κάθε επιφάνεια με ονόματα, κρεμάει σημαιάκια, βάζει φωτογραφίες των ειδώλων του. Εκτός από την Κυριακάτικη παρουσία του στο γήπεδο, η καθημερινή του ενασχόληση με την αγαπημένη του ομάδα, βρίσκει την έκφρασή της μ' αυτό τον τρόπο.
Ο μεροκαματιάρης οδηγός, δουλεύει και ονειρεύεται το ματς της Κυριακής. Θέλει να δει από κοντά αυτούς που χαζεύει στις φωτογραφίες κάθε μέρα. Ζει μαζί τους, αναπνέει μαζί τους, θέλει όσο τίποτε άλλο να τους δει να νικούν. Για να τροφοδοτήσει την αγάπη του με ακόμη μία φωτογραφία. Με ένα ακόμη λάβαρο. Ένα ακόμη Κύπελλο.
Αποφεύγω τις συγκρίσεις με το σήμερα. Ένα σήμερα που πληγώνει. Ένα σήμερα που εξαγοράστηκε από εταιρίες τηλεοπτικών δικαιωμάτων, στοιχηματικά γραφεία, που μετοχοποιήθηκε και ανήκει σε άγνωστους ιδιοκτήτες. Οι αγνοί οπαδοί, σαν τον ιδιοκτήτη του τρίκυκλου, έπαψαν πια να θεωρούν τις ομάδες δικές τους. Και σιγά -σιγά θα χαθούν, όπως χάθηκαν και τα τρίκυκλα..
