Διαστάσεις φαίνεται να παίρνει η σύμβαση του Υπουργείου Παιδείας με την εταιρία Cisco, η οποία παρέμενε "κρυφή" για έναν περίπου...
Διαστάσεις φαίνεται να παίρνει η σύμβαση του Υπουργείου Παιδείας με την εταιρία Cisco, η οποία παρέμενε "κρυφή" για έναν περίπου χρόνο αλλά και παραδίδει το φιλέτο των προσωπικών δεδομένων μαθητών και εκπαιδευτικών στην ίδια εταιρία.
Με τη δημοσιοποίηση των συμβάσεων με την Cisco για την τηλεκπαίδευση, η Νίκη Κεραμέως "ομολόγησε" τις τεράστιες ευθύνες της. Αφενός έδωσε στην εταιρία δεδομένα 1,5 εκατομμυρίων πολιτών, αφετέρου την πριμοδότησε και με 2 εκατομμύρια ευρώ.
Τους τελευταίους 10 (τουλάχιστον) μήνες το Υπουργείο Παιδείας και προσωπικά η Υπουργός Νίκη Κεραμέως, είχαν αναγάγει σε αγαπημένο τους παιχνίδι το κρυφτό. Τι έκρυβαν; Μα φυσικά τη σύμβαση δωρεάς που δεσμεύει το ελληνικό δημόσιο με τη Cisco για την πολύ σημαντική διαδικασία της τηλεκπαίδευσης στην οποία παίρνουν μέρος σχεδόν 1,5 εκατομμύρια φυσικά πρόσωπα (μαθητές και εκπαιδευτικό προσωπικό).
Παρά το γεγονός ότι ο νόμος που ψηφίστηκε από την Νέα Δημοκρατία μέσα στο 2020, ο 47/27, είναι ξεκάθαρος και προβλέπει την ανάρτηση τέτοιου είδους συμβάσεων για δωρεές στο διαδίκτυο, η κυρία Κεραμέως επιμένει στο να τον παραβιάζει χωρίς μάλιστα να δίνει εξηγήσεις.
Επίσης, η Υπουργός, λειτουργώντας ξεκάθαρα αντιθεσμικά, επέμενε εδώ και μήνες να αγνοεί τις εκκλήσεις σύσσωμης, σχεδόν, της αντιπολίτευσης για κατάθεση της εν λόγω σύμβασης (συμβάσεων καλύτερα καθώς με τις τροποποιήσεις μας έχουν προκύψει αισίως τέσσερις) στη Βουλή έτσι ώστε τουλάχιστον να ενημερωθούν για το περιεχόμενό της οι αντιπρόσωποι του ελληνικού λαού και τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Αντί αυτού του στοιχειώδους κοινοβουλευτικού καθήκοντος, η κ. Κεραμέως ισχυριζόταν ότι "η σύμβαση βρίσκεται στο γραφείο μου, όποιος θέλει μπορεί να έρθει να την δει".
Η πρώτη σύμβαση Cisco-Κεραμέως
Αυτό που γίνεται αντιληπτό με την πρώτη ματιά, χωρίς να διαβάσει κανείς το εν λόγω κείμενο των 172 σελίδων, είναι ότι η πρώτη σύμβαση (η αρχή της στη σελίδα 47) δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση επίσημη σύμβαση στην οποία έχει εμπλακεί (και έχει υπογράψει) το ελληνικό δημόσιο. Δεν υπάρχει καν αριθμός πρωτοκόλλου (μόνο γραφείου Υπουργού), δεν υπάρχει η ένδειξη ότι η σύμβαση αφορά την ελληνική δημοκρατία, δεν υπάρχει ψηφιακή υπογραφή, δεν εχει διαβιβαστεί σε καμία άλλη υπηρεσία. Θυμίζει, θα έλεγε κανείς, περισσότερο ένα ιδιωτικό συμφωνητικό παρά επίσημο δημόσιο έγγραφο.
Για να γίνει κατανοητό το τεράστιο όφελος της εταιρίας από τα δεδομένα που "χαρίστηκαν" σ 'αυτήν από το Υπουργείο Παιδείας:
H ψηφιακή διεύθυνση κατοικίας και η ψηφιακή ταυτότητα της συσκευής αποτελούν το "φιλέτο" των προσωπικών δεδομένων. Γιατί; Διότι ο κάτοχος τέτοιου τύπου στοιχείων μπορεί να έχει μόνιμη πρόσβαση στις ενέργειες που αναπτύσσουν τα φυσικά πρόσωπα στο διαδίκτυο. Υπό προϋποθέσεις δύναται να διενεργεί συμπεριφορική ανάλυση. Με απλά λόγια, μπορεί να παρακολουθήσει, να αναλύσει, να καταλάβει τα ενδιαφέροντά μας και πτυχές της προσωπικότητάς μας.
Εν προκειμένω, μπορεί η Cisco να εκμεταλλευτεί αυτού του είδους τα δεδομένα για να "στοχεύσει" με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια στις διαφημιστικές της καμπάνιες και επίσης να μεταπωλήσει τα δεδομένα σε διαφημιστικές εταιρίες οι οποίες μ' ένα κλικ θα έχουν στη διάθεσή τους τη συμπεριφορά στο διαδίκτυο σχεδόν 1,5 εκατομμυρίων υποκειμένων.
Το στενά οικονομικό κέρδος για τη Cisco μπορεί να είναι τεράστιο. Για κάθε φυσικό πρόσωπο μπορεί να εισπράττει ακόμα και 5 ευρώ για τα απλά δεδομένα, πόσω μάλλον για δεδομένα που "αποκαλύπτουν" τις συμπεριφορές και τις προτιμήσεις των υποκειμένων (1,5 εκατομμύριο, επαναλαμβάνουμε) στο διαδίκτυο. Τι μουσική ακούν, ποια προϊόντα αγοράζουν οn line, ποια είναι η αγαπημένη τους ομάδα, ποιο είναι το οικονομικο τους status βάσει των προτιμήσεών τους και πάει λέγοντας. Η "ανωνυμοποίηση" των δεδομένων πολλές φορές δεν είναι ουσιαστική, με αποτέλεσμα ακόμη και τα "ανωνυμοποιημένα" δεδομένα να μπορούν να οδηγήσουν πάλι σε ταυτοποίηση.
