Ξεκίνησε το έργο της αποκατάστασης του Αρχαίου Διόλκου της Κορίνθου, ενός από τα μεγαλύτερα τεχνικά και τεχνολογικά επιτεύγματα της αρχαιό...
Ξεκίνησε το έργο της αποκατάστασης του Αρχαίου Διόλκου της Κορίνθου, ενός από τα μεγαλύτερα τεχνικά και τεχνολογικά επιτεύγματα της αρχαιότητας.
Αρχαίος Δίολκος της Κορίνθου, ένα από τα μεγαλύτερα τεχνικά έργα της αρχαιότητας, αποκαθίσταται. Στον αρχαίο λιθόστρωτο δρόμο πάνω στον οποίο μεταφέρονταν δια ξηράς τα πλοία από τον Κορινθιακό στο Σαρωνικό Κόλπο (και αντίστροφα), πραγματοποιούνται τον τελευταίο χρόνο εργασίες από την Εφορεία Αρχαιοτήτων (ΕΦΑ) Κορινθίας, με σκοπό την προστασία και την ανάδειξή του. Μόλις ολοκληρωθούν και οι συνθήκες λόγω πανδημίας το επιτρέψουν, το εμβληματικό μνημείο θα είναι έτοιμο να υποδεχτεί το ευρύ κοινό μέσα και από τις επιτόπιες ξεναγήσεις που σχεδιάζονται.
«O Δίολκος της Κορίνθου έχει καταγραφεί στην έρευνα ως η πρώτη συστηματική προσπάθεια μεταφοράς εμπορευμάτων και πολεμικών πλοίων από τον Σαρωνικό στον Κορινθιακό Κόλπο και αντίστροφα, προκειμένου να αποφευχθεί ο περίπλους της Πελοποννήσου σε μία απόσταση 190 μιλίων περίπου. Η κατασκευή του τοποθετείται από τον πρώτο ανασκαφέα του μνημείου, αρχαιολόγο Νικόλαο Βερδελή, στα τέλη του 7ου αι. π.Χ. ή στις αρχές του 6ου αι. π.Χ. Η ιδέα της κατασκευής του αποδίδεται στον τύραννο της Κορίνθου, Περίανδρο, η διακυβέρνηση του οποίου χαρακτηρίζεται ως περίοδος μεγάλης οικονομικής και καλλιτεχνικής άνθησης για την Κόρινθο», πληροφορεί το ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γεώργιος Σπυρόπουλος, αρχαιολόγος, αναπληρωτής προϊστάμενος της ΕΦΑ Κορινθίας. Ο κ. Σπυρόπουλος επιβλέπει το έργο που έχει ενταχθεί στο «Ε.Π. Πελοπόννησος 2014-2020 του ΕΣΠΑ», με φορείς υλοποίησης την ΕΦΑ Κορινθίας, την Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων και την Περιφέρεια Πελοποννήσου και υπευθύνους, από πλευράς ΕΦΑ Κορινθίας, τον ίδιο, την προϊσταμένη Παναγιώτα Κασίμη και την αρχαιολόγο Αγλαΐα Κουτρομπή. Το μνημείο βρίσκεται στα όρια των δήμων Κορινθίων και Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγίων Θεοδώρων.
Με σιγμοειδή πορεία και κλίση που δεν υπερέβαινε το 1,5%, η λιθόστρωτη οδός είχε συνολικό μήκος από τη μία ακτή στην άλλη περίπου 8 χλμ., ενώ το πλάτος της κυμαινόταν από 3,4 μ. έως 6 μ. περίπου. Τι σώζεται σήμερα από το έργο; «Στην επιφάνεια του δρόμου σώζονται δύο κύριες αρματοτροχιές, σε πλάτος 1,5 μ. περίπου αλλά και αρκετές δευτερεύουσες. Έχουν αποκαλυφθεί συνολικά 1.100 μ. και η πορεία του Διόλκου έχει καταστεί γνωστή αφενός στο δυτικό άκρο, δυτικά της Διώρυγας, στην πλευρά της Πελοποννήσου και αφετέρου στη Σχολή Μηχανικών, στην πλευρά της Στερεάς Ελλάδας. Αντίθετα, απουσιάζουν σήμερα οποιαδήποτε στοιχεία για το ανατολικό πέρας του στην πλευρά του Σαρωνικού, το οποίο τοποθετείται από τις πηγές στην περιοχή του αρχαίου Σχοινούντα (σημερινό Καλαμάκι)», μας ενημερώνει ο κ. Σπυρόπουλος.
Ο Δίολκος, με μακραίωνη διάρκεια χρήσης από τα αρχαϊκά χρόνια έως και τη ρωμαϊκή περίοδο, ήταν ένα καινοτόμο και εμπνευσμένο τεχνικό επίτευγμα. Ο τρόπος λειτουργίας του το αποδεικνύει: «Σύμφωνα με τον πρώτο ανασκαφέα του μνημείου, τα πλοία έφταναν στο ΒΔ πέρας του Διόλκου, στη σημερινή τοποθεσία Ποσειδωνία Κορίνθου, όπου υπήρχε μία πλακόστρωτη πλατφόρμα για τη ρυμούλκησή τους στη στεριά. Ακολούθως τοποθετούνταν με τη βοήθεια γερανών πάνω σε τροχοφόρες κατασκευές, τις οποίες έσερναν δούλοι. Έτσι το πλοίο μεταφερόταν από τη μία άκρη του Κορινθιακού στο Σαρωνικό ή και αντίστροφα. Η διαδρομή δεν ήταν εύκολη και υπήρχε πάντα ο κίνδυνος εκτροχιασμού λόγω των στροφών που διέθετε ο Δίολκος. Για τον λόγο αυτό είχαν κατασκευαστεί πρόσθετα τοιχάρια, σε επικίνδυνα σημεία, όπως σε αυτό που βρίσκεται εντός της Σχολής Μηχανικών, για να εξασφαλίζεται η ασφάλεια μετακίνησης και να αποφεύγονται ατυχήματα», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Σπυρόπουλος.
Πηγή: https://www.athensvoice.gr
