Ένα μήνα πριν το πανηγύρι της Αγίας Τριάδας ο Κωνσταντίνος Η. και ο Δημήτριος Μ. ή Θείος, πήγαν στη Αθήνα να φέρουν ένα πρώτο όνομα για ...
Ένα μήνα πριν το πανηγύρι της Αγίας Τριάδας ο Κωνσταντίνος Η. και ο Δημήτριος Μ. ή Θείος, πήγαν στη Αθήνα να φέρουν ένα πρώτο όνομα για τραγουδιστή. Η πρώτη επαφή έγινε με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση αλλά δεν ευτύχησε λόγω των υψηλών οικονομικών απαιτήσεων του καλλιτέχνη. Απευθύνθηκαν στη συνέχεια στον Στράτο Διονυσίου, μόνιμο τραγουδιστή στο κέντρο "Σου-Μου" στην αρχή της Ιεράς οδού, αμέσως μετά το ποτάμι.
Ορατή από απόσταση η επαρχιώτικη καταγωγή τους και η άγνοια της πιάτσας σε ένα "πρόθυμο" γκαρσόνι, που αφού τους κέρασε μια λεμονάδα, τους είπε:
"Να φύγετε και να έρθετε αύριο το απόγευμα. Θα έχω μεσολαβήσει εγώ στον κύριο Στράτο για να δεχτεί. Αλλά, παιδιά.. Δεν νομίζω να δεχτεί με λιγότερα από δέκα χιλιάρικα για δύο βράδια. Τριάντα τραγούδια τη βραδιά".
Έφυγαν και πήγαν στην κουνιάδα του Θείου, την Νίτσα Κ. διανυκτέρευσαν εκεί και από το μεσημέρι στήθηκαν έξω από το μαγαζί "Σου- Μου". Το πρόθυμο γκαρσόνι τους κέρασε δυο- τρεις καφέδες, καμια δεκαριά παγωμένα νερά, όταν κάποια στιγμή ακούστηκε να λέει μέσα στο μισοσκότεινο μαγαζί:
"Κύριε Στράτο, κύριε Στράτο..! Εδώ τα παιδιά είναι ξαδέρφια μου από το Ναύπλιο και θέλουν να πας στο πανηγύρι του χωριού τους".
"Στο Ναύπλιο.. Γιατί όχι; Κοντά είναι. Πέντε χιλιάρικα προκαταβολή και πέντε με το πρώτο τραγούδι της δεύτερης μέρας" -έτσι πληρώνοντανοι τραγουδιστές των πανηγυριών της εποχής.
Ο Μπαρμπα Κώστας, δύσπιστος. Ο Θείος όμως, άνετος και σίγουρος, έβγαλε από την τσέπη του, μιας και ήταν ο ταμίας, δέκα χιλιάδες σε χαρτονομίσματα και μέτρησε στον μεσίτη πέντε χιλιάδες. Ο Στράτος ούτε που καταδέχτηκε να ακουμπήσει τα χρήματα. Χάθηκε στο βάθος του μαγαζιού.
"Παιδιά- παιδιά!" τους φώναξε ο σερβιτόρος που είχε μεσολαβήσει. "Τα μέτρησα δύο φορές. Είναι παραπάνω" είπε και έδωσε ένα κατοστάρικο στον Θείο. Τι δείγμα τιμιότητας και ειλικρίνειας.!
Δυο - τρεις φορές πριν από την πληρωμή ο Μπαρμπα Κώστας, δύσπιστος πάντα, είπε στον Διονυσίου:
"Ωστε..εσύ είσαι ο Διονυσίου"; μια φράση που έμεινε ιστορική στο χωριό μας σε ενδείξεις δυσπιστίας.
"Ναι..γιατί, αμφιβάλλεις";
"Πες ρε Στράτο ένα τραγούδι για να πειστούν οι κύριοι" τον παρακίνησε ο σερβιτόρος.
"Δέκα με έξι να έρθουν οι κύριοι να πληρώσουν, να με ακούσουν. Ο Στράτος δεν τραγουδάει τζάμπα".
Όταν βγήκαν από το μαγαζί, είδαν μια μεγάλη φωτογραφία του Στράτου Διονυσίου.
"Όμοιος δεν είναι;" είπε ο Θείος.
Πείστηκε ο Μπαρμπα Κώστας και κίνησαν για την πλατεία Κολωνακίου στο μαγαζί με κοτόπουλα που διατηρούσε ο συγχωριανός τους Γιάννης.
Ο Γιάννης, κάτι ψυλλιάστηκε. Πήρε αμέσως τηλέφωνο τον Τόλη Μ,, αξιωματικό της Αστυνομίας Πόλεων. Τι έγινε και πως ακριβώς έγινε..Πολλές οι εκδοχές.
Η αλήθεια είναι ότι ο σερβιτόρος και ο ψευτοΣτράτος επέστρεψαν τέσσερις χιλιάδες δραχμές στους αφελείς συγχωριανο΄ς, που συμφώνησαν να μην καταθέσουν μήνυση. (Ο ένας εκ των δύο συνεργών, είχε τέσσερα παιδιά, άρρωστη μητέρα, αδελφό σκοτωμένο στην Αλβανία και τα λοιπά).
Όταν δόθηκε η συμβιβαστική λύση στο Αστυνομικό τμήμα παρουσία του Τόλη, φεύγοντας ο Μπαρμπα Κώστας στράφηκε στον "σερβιτόρο" και του έδωσε ένα κατοστάρικο. Τα έχασε αυτός..!
"Σου το χρωστάω από χτες.." του είπε κλείνοντάς του πονηρά το μάτι.
*Η πραγματική αυτή ιστορία, "Εσύ είσαι ο Στράτος ο Διονυσίου"¨, αναφέρεται στο βιβλίο του Παναγή Γ. Τόμπρα που έχει τίτλο "Κάποτε στο χωριό μας". Περιέχει αρκετές ιστορίες με πρωταγωνιστές συγχωριανούς του, στην Αγία Τριάδα, τις οποίες αφηγείται με μοναδικό τρόπο.
