Αρκετές ιστορίες έχουν δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με την συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι σε άλλους, η εξωτερική εμφάνιση των ...
Αρκετές ιστορίες έχουν δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με την συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι σε άλλους, η εξωτερική εμφάνιση των οποίων δεν συμβαδίζει με στερεότυπα. Αυτό που συνέβη στον καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δημήτρη Κουρέτα, έρχεται να επιβεβαιώσει τον λανθασμένο τρόπο που αντιδρά μια μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας.
Με μια διαφορετική ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας, μας δίνει ένα ακόμη μάθημα συμπεριφοράς.
Αξίζει ο ελάχιστος χρόνος που απαιτείται ώστε να την διαβάσει κάποιος και σίγουρα μπορεί να αποτελέσει αφορμή για προβληματισμό.
Έγραψε ο Δημήτρης Κουρέτας:
«Την Τετάρτη το μεσημέρι βγήκα για ποδήλατο προπόνηση και δυστυχώς όλο το πρωί με απασχολούσε κάτι στο εργαστήριο και δεν είδα καλά τον καιρό . Με έπιασε λοιπόν η βροχή στον γυρισμό και έγινα μούσκεμα . Ποδηλατουσα όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να τελειώσει το μαρτύριο της βροχής . Λίγο έξω από τη Λάρισα έξω από το κλειστό της Νεάπολης με προσπέρασε ένα αμάξι πετώντας μου πολλά νερά από μια λιμνούλα με νερό στο δρόμο . Κοίταξα περίεργος και ανήμπορος να αντιδράσω μέσα στο αυτοκίνητο και είδα δύο παιδάκια γύρω στα 10 και τη μαμά τους να με δείχνει γελώντας . Οδηγούσε προφανώς ο μπαμπάς και τους φάνηκε γελοίο να ποδηλατει κάποιος μέσα στη βροχή . Επειδή είχε ουρά στο φανάρι πρόλαβα το αμάξι , το πλευρισα και χτύπησα το τζαμι . Άνοιξε το παράθυρο και η μαμά μου λέει : προχωρα ρε αλήτη .
Δεν είπα τίποτα και συνέχισα και πήγα στο σπίτι μου . Άλλαξα έκανα μπάνιο και έφυγα για το εργαστήριο σταματώντας στο καφέ της γειτονιάς να πάρω ένα καφέ και ένα κουλούρι . Μέσα ήταν η μαμά με τα δύο παιδιά και ψώνιζαν . Τους αναγνώρισα . Αυτοί φυσικά όχι . Με γνώριζε η μαμά ότι είμαι ο καθηγητής Κουρέτας και με χαιρέτησε . Το ίδιο έκανα και γω.
Μιλώντας με την κυρία που με σέρβιρε την διηγήθηκα την ιστορία για να ακούσει η μαμά .
Το άκουσε και προφανώς της έπεσαν τα μούτρα
Δεν είπε τίποτα όμως . Αγόρασα μια μπάρα δημητριακών και την πρόσφερα στα παιδιά . Με κοίταξαν περίεργα γιατί τους έκανε μάλλον εντύπωση που ένας καθηγητής πανεπιστημίου άγνωστος τους προσέφερε κάτι.
Έσκυψα λίγο και τους ψιθύρισα : "είμαι ο αλήτης που με καταβρεξατε πριν λίγο με το ποδήλατο" .
Τα έχασαν .
Καλό βράδυ
( Η ιστορία είναι αληθινή και έγινε προχθές )».
